شهر دلتنگ

احساس آرامش ندارم ، شهر دلتنگ است
پشت نقاب رنگ‌رنگش ، زنگ و نیرنگ است

زنگم کر و کور است و ساز حال من ناکوک
سرگیجه دارم روزگار آلوده‌ی ننگ است

احساس آرامش ندارد هم کسی اینجا
زیرا صدای سازها زشت و بد آهنگ است

نامردمی انگار در این شهر مرسوم است
آن‌سان که در قاموس کافر ، کفر فرهنگ است

اوضاع خوبی نیست باید فکر بکری کرد
حق‌است یا باطل نمی دانی ولی جنگ است

آنجا که برگ و مرگ رقصان است بی تردید
بزمیست ناهمگون و رقصی ناهماهنگ است

فنجان چای روی میز کهنه‌ی چوبی 
حالی نخواهد داد ، پای عاشقی لنگ است

چشم‌انتظار دیدنی هستی ، ولی افسوس
تا دستهایش فاصله فرسنگ فرسنگ است


محمد_مهدی_ناصری