هشت شعر سروش

سلام بر غم!
سلام بر غربت تو و بر تمام تنهایی ات،
یا جواد الائمه! هر چند دست ما از آستان تو کوتاه است؛
امّا دل بر ضریح دیر آشنای تو بسته ایم؛ تا با کرامت ازلی ات، گره گشای آرزومندی ما باشی.
مولا جان! به صداقت اشک ها قسم، که نیازمندانِ آستان توایم؛ جرعه ای از دریای معرفت ما را بنوشان!
سالگرد شهادت امام نهم حضرت جواد الأئمه را به تمامی شیعیان آن بزرگوار تسلیت می گوییم،

درود استاد، تک تک سروشهای زیبایتان ،بسیار زیبا و دلنشین و پر مفهوم بودند،دست مریزاد و خدا قوت

بداهه ای تقدیم شما

دانه ای زیر خاک پنهان بود

در پی رویش بهاران بود

تشنهٔ قطره های باران بود

به شوره زار ، بهاران گذر نخواهد کرد

بسیار زیبا
و اگر اجازه دهید و صلاح بدانید
بداهه ی زیبایتان در سروش را
در لَخت پایانی، ویرایش کوچکی نمایم:

دانه ای زیر خاک پنهان بود

در پی رویش بهاران بود

تشنه ی قطره های باران بود

به شوره زار

بهاران

گذر نخواهد کرد.

یا


...

گذر

نخواهد کرد.

ویرایش سروش هشتم:

برای خوانش بهتر هشتمین سروش،
بهتر است در لَخت سوم، علامت کاما، در این جایگاه افزوده شود:

بیش، از آنچه دوستم داری

ویرایش سروش هفتم:

با توجه به کاربردن فعل "آمدی"
در زمان گذشته ی ساده،
به نظر می رسد بهتر باشد دو فعل قافیه
نیز در همین زمان باشند
و بصورت "خواندند" و "ماندند"
(بجای خوانده ند و مانده ند)
مگر این که دلیل قانع کننده ای
بر تغییر زمان فعل باشد.
اگر خوانندگان گرامی، نظر خاصی دارند،
بهره مند می شویم.

سلام
درود درود

درود های فراوان استاد رضاپور عزیز وگرانقدر
بسیار زیبا ودلنشین بهره میبرم از اندیشه های نابتان
قلمتان ماندگار
درپناه حق
تیام بکام
🌷🌷🌷

سلام ها و درودها و سپاس ها ی فراوان تان جناب استاد داریان عزیز و گرانقدر
در پناه خدا بهترین ها نصیب تان

درود بر شما بزرگوار جناب رضاپور
سروده هایتان همه زیبا بود
موید باشید وتندرست

خوانندگان گرامی!

خواننده ی بزرگواری در جایی دیگر، از این عبارت که لَختی در یکی از سروش های بالا ست، ایراد گرفت:

"در چمنزارهای شهر شما"

و حرفش این بود که چمنزار در روستا هست و بهتر بود از کلمه ی شهر در این جا استفاده نمی کردم. اتفاقا منظور خاصی داشته م و
لازم بود از واژه ی شهر استفاده می شد نه روستا.
سپاس که دقت می فرمایید.

توضیح، این که سروش مربوط بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی است
و در این سروش، نوستالژی به کار رفته اما
نه نوستالژی جامد و حسرت بار
بلکه نوستالژی پویا و الهام‌بخش و جریان ساز

درود بر شما گرانقدر

سلام و احترام جناب رضاپور
سروش های زیبایی بودند.
برقرار باشی

درودها برشما جناب رضاپور گرامی
🌺🌺👏👏

درودها