سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        نیامدی

        شعری از

        محمد علی رضاپور

        از دفتر قالب شعری سروش نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ ۰۸:۳۸ شماره ثبت ۱۱۰۸۱۴
          بازدید : ۲۷۳   |    نظرات : ۲۵

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        آخرین اشعار ناب محمد علی رضاپور

        شب شد
        دلتنگی، لبالب شد
        نیامدی. 

        شعر پیشرو
        شعر سروش
        ۸
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        سید هادی محمدی
        يکشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۱ ۲۲:۵۱
        درود بر شما

        زیبا بود

        قلمتان نویسا

        بمانید به مهر و بسرایید

        🍀🍀🍀🍀🍀🍀
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۷
        سلام و درود و سپاس
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۴۴
        شعر پیشرو و شباهت و تفاوت آن با شعر سنتی و نو:

        در باور نگارنده، شعر پیشرو، شیوه ی سومی در سرایش پارسی و دیگرگون از شعر سنتی و شعر نو است و تفاوت میان آنها بیش از این که به شکل ظاهری و رو ساخت شان مرتبط باشد، به فلسفه ی به کارگیری و به عبارت دیگر، به ژرف ساخت شان ارتباط دارد‌؛ به طوری که شعر سنتی اصالتا در قالب هایی مشخص و تقریبا بسته و غیرقابل انعطاف به کار می رود و از چارچوب قواعد کلیشه ای آن نمی توان گذشت (هرچند در چند دهه ی اخیر، برخی شاعران پایبند به شعر سنتی، رعایت کامل برخی از این کلیشه ها را نادیده گرفته اند).
        در سرایش نو، بویژه در گونه های پس از شعر نیمایی، بر خلاف شعر سنتی، قاعده مندی شعر، کاهش می یابد یا تعریف مشخصی از آن و حتی تعیین مرز میان شعر سپید و دلنوشته، دشوار و بحث انگیز می شود و تلاشی جدی به کار گرفته می شود برای فاصله گرفتن از شعر سنتی، هم در رو ساخت و هم در ژرف ساخت به منظور دستیابی به شیوه ای نوین و در این راه، مکاتب ادبی غربی، چراغ راه و در واقع، سنگ بنای شعر نوی فارسی بوده اند و بویژه در شعرهای سپید جناب شاملو، گرایش شدید شعر نوی فارسی به غربی شدن را آشکارا می توان دید.
        در سرایش پیشرو - که ما آن را شیوه ای دیگر از سرایش پارسی می دانیم و البته شیوه ای آمیخته از آن دو و فرزند آن پدر و مادر در نظرش می گیریم -
        دو سمت قضیه یعنی شعر سنتی و شعر نو به هم نزديک می شوند و فرزندی زاده می شود به نام سرایش پیشرو‌‌؛
        بنابراین، سرایش پیشرو، فرزند پدری به نام شعر سنتی و مادری به نام شعر نو است و همان طور که هر فرزندی با وجود اشتراکاتش با پدر و مادر، موجودی جداگانه و مستقل است، سرایش پیشرو هم جدا و مستقل اما شبیه و میراث‌دار هر دوی آنهاست.
        اختلاف شعر پیشرو با شعر سنتی و نو در رو ساخت، مربوط می شود به گونه های تازه ای همچون سروش، سه گلشن، شعرسبز یا چندآهنگ و شعر تک
        (و شعر سه گانی که آن را، نیای آنها می پندارم) بعنوان گونه هایی که در کلّیّت خود
        ( در مجموعه ی زیرگونه های تنوع پذیر شان) به طور کامل جزء هیچیک از دو شیوه ی سنتی و نو نیستند بلکه از چارچوب هردوی آنها بیرون می زنند
        و از این گذشته، فلسفه ی پدید آمدن شعر پیشرو هم بهره مندی از ویژگی های هر دو شیوه ی سنتی و نو با حفظ استقلال وجودی خود بوده است.
        همچنين شعر پیشرو - که آمیخته ای از سنت و نوین گرایی است - به پیروی از مکتب ادبی نورگرایی، گرایش بیش تری دارد؛ هرچند مکتب ادبی نورگرایی بطور عام در همه ی قالب های شعری و در حوزه هایی فراتر از ادبیات هم قابل استفاده است.
        از آنچه گفته شد، در می یابیم که سرایش پیشرو با هدف بهره گیری از چکیده ی امتیازات هر دوی شعر سنتی و شعر نو به وجود آمده است و عملا این دو شیوه را در خود به هم نزدیک نموده و بجای گرایش به مکاتب ادبی غربی، مکتب ادبی بومی نورگرایی را مدّ نظر قرار داده است.
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۶:۰۰
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        مهدي حسنلو
        يکشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۱ ۲۲:۲۰
        سلام
        جناب رضا پور
        زیبا بود
        درود ودست مریزاد خندانک
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۷
        سلام و درود و سپاس تان جناب حسنلو خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        تکتم حسین زاده
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۰۰:۲۶
        ⚘⚘⚘
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۷
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        معصومه خدابنده
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۰۲:۳۶
        درود بر شما
        پایدار باشید
        جسارتا بقول ماه بانو حوریا
        شعر پیشرو یعنی چی ؟ سبک جدیدیست ؟!
        🎋
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۸
        درود و سپاس،
        تقدیم تان
        خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۴۲
        سلام ها و درودها و سپاس ها یتان بزرگواران خندانک خندانک
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۴۶
        سلسله مراتب در پیوند


        گونه های شعر پیشرو همچون سروش، سه گلشن، شعرسبز یا چندآهنگ و شعر تک ( و نیای آنها یعنی سه گانی)، هریک جزئی از شعر پیشرو هستند و شعر پیشرو بطور خاص در برخی موارد (با توجه به میزان پایبندی به اصول مکتب نورگرایی) و بطور عام در همه ی موارد (با توجه به این که آمیخته ای از سنت و نوین گرایی و در پیوند با مکتب نورگرایی است)، جزئی از مکتب ادبی نورگرایی به شمار می رود؛ بنابراین از کل به جزء، مفاهیم مرتبطی داریم بترتیب به نام:
        مکتب ادبی نورگرایی
        شعر پیشرو
        گونه های سروش و....
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۴۸
        لزوم وجود مکتبی بومی در ادبیات ایران:

        تقریباً جای مکتبی (فلسفی-) ادبی
        از بطن جامعه (و نه از جهان غرب)
        در ادبیات فارسی خالی است و آنچه ما داشته ایم، سبک هایی ادبی همچون خراسانی، عراقی و هندی بوده است و ما به دلیل نداشتن مکتب ادبی
        - که بسیار جامع تر از سبک ادبی است و قلمروی فراتر از شعر و نثر دارد و
        می تواند دیگر هنرها بلکه همه ی جنبه های زندگی را دربرگیرد-
        به ناچار در عصر نو، مقلد مکاتب اروپایی بوده و البته در این تقلیدمان گاهی نوآوری هایی نیز داشته ایم.
        اکنون، مکتب بومی نورگرایی (LIGHTISM)
        در شعر و ادبیات فارسی، مطرح شده است و به خواست خدا و با همیاری شما فرهیختگان گرانقدر، گسترش خواهد یافت و به سایر حوزه های هنر و زندگی نیز به فرخندگی خواهد رسید.
        هرچند پیش از این، آثاری پراکنده در ادبیات فارسی در ارتباط با این مطلب داشته ایم،
        اکنون با شفاف‌سازی، انسجام بخشی و توسعه ی امر در حدی که شایان ایجاد مکتبی
        فلسفی- ادبی باشد، با مکتبی بومی به نام نورگرایی روبرو هستیم که خواهان پشتیبانی فرهیختگان است و در حوزه ی ویژه ی شعر، بطور عام در همه ی قالب ها و بطور خاص در قالب ها و به عبارت بهتر د. گونه های شعر پیشرو کاربرد دارد
        (شعر پیشرو:
        گونه های آمیخته از شعر سنتی و نو همانند سه گانی، سروش، سه گلشن، شعر سبز یا چندآهنگ و شعر تک
        به عنوان رو ساخت + اندیشه های مکتب نورگرایی در ژرف ساخت).
        ویژگی های مکتب نورگرایی بطور
        بسیار خلاصه:
        نگرش توحیدی به پدیده ها در نظر و عمل و ترسیم آن در موقعیت های دنیای امروز، فراخوانی اندیشه های نورگرای توحیدی، بهره گیری از ویژگی های مثبت سنت و دنیای پسامدرن بطور همزمان و در یک اثر واحد، توجه ویژه به میهن و بازآفرینی ارزش های مثبت میهنی نه در چارچوب ناسیونالیسم اومانیست غربی بلکه در چارچوب بومی گراییِ در مسیر توحید، کاربرد نور، رنگ، عطر، طعم و... برای تبیینِ عینیِ انتزاعیاتِ الهی بصورت نسبی‌ و همچنین برای تسلای انسانِ آزاردیده از دنیای پسامدرن معنویت گریز و....
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۱
        مکتب ادبی نورگرایی چیست؟

        جریان شعر نوی جناب نیما یوشیج که بعد به شعر سپید شاملو و... منتهی شد،
        برپایه ی الگوگیری از برخی مکاتب ادبی اروپایی مثل سمبولیسم، رمانتیسم و رئالیسم بوده است و آنها این مکاتب غربی را بر شعر فارسی اجرا کرده اند (مونتاژ) و البته در جاهایی نوآوری های قابل توجهی هم دا‌شته اند اما اصل مطلب، همان الگوهای مکاتب غربی اند،
        حتی تغییراتی که جناب نیما در ظاهر شعر داد (تغییر در طول مصراع و قافیه و...) اصلش به مکتب ادبی سمبولیسم بر می گردد و حتی آثار جناب شاملو، خیلی بیش تر در مسیر مکاتب ادبی غربی است.
        در عوض، ما به مکتبی بومی به نام مکتب ادبی نورگرایی باورمندیم و آن را در آثارمان دنبال می کنیم و البته در این راه از دستاوردهای شعر نو و شعر سنتی کمک می گیریم تا به شعر پیشرو دست یابیم.
        کار ما، تنها در محدوده ی معرفی چند قالب تازه ی شعری مانند سروش، سه گلشن، شعرسبز یا چندآهنگ و شعر تک نیست و البته سه گانی بعنوان نیای آنهاست.
        کار ما، کاری اساسی با معرفی مکتبی ادبی است.
        این قالب ها یا به عبارت بهتر، این گونه های نو در شعر پیشرو هم با مکتب ادبی نورگرایی، همخوانی خوبی دارند.
        ویژگی های مکتب ادبی نورگرایی را پیش تر در فِرِسته هایی نوشته ام و قابل جستجوی اینترنتی است. بطور خلاصه
        مکتب ادبی نورگرایی، این ویژگی ها را دارد:
        معنویت، امید، بومی گرایی (بجای غربگرایی)،
        کنار هم آوردن جنبه های زندگی نوین و جنبه های سنتی باارزش (که در حال فراموشی است)
        = تمدن مدرن و پُست مدرن + سنت های باستانی،
        و مواردی از این قبیل.
        سروشی در مکتب ادبی نورگرایی از محمدعلی رضاپور:
        شعر من، شعر عصر پایان است
        عصر پایان در آن نمایان است
        عصر پایان، بدون عرفان نیست
        آخرین جان پناه، جانان است
        عاشق نورم.

        و دو مطلب دیگر:
        1. طبعا پیش از این هم اشعاری پراکنده با این گونه مضامین داشته ایم، اما وقتی می توانیم به مکتبی در این حوزه برسیم که انسجام کافی و آشکاری ویژگی های در پیوند با آن را نیز داشته باشیم و شاعران و نویسندگان، این حوزه را جدی بگیرند و بطور مشخص و پیوسته در آن فعالیت کنند. 
        2. وقتی صحبت از مکتبی ادبی می شود، 
        حوزه ی فعالیت آن به شعر و حتی ادبیات، محدود نمی شود و مثلا نقاشی، مجسمه سازی، معماری و... را نیز در بر می گیرد. 
        در مکتب ادبی نورگرایی، 
        دنیای پُست مدرن در کنار زیبایی ها و نکات مثبت سنت، ترسیم می شود، 
        نه این که دنیای پست مدرنی با ناامیدی ها، تنهایی ها، شیطان صفتی ها، تاکید بر جنبه های تلخ زندگی و....
        از طرف دیگر، در مکتب نورگرایی، ما فقط در دنیای پست مدرن زندگی
        نمی کنیم بلکه این دنیا در هنر ما نشان داده می شود. چه بسا شاعران معاصری که شعرشان نمایی از جهان معاصر نشان نمی دهد و چه بسا شاعرانی که از دنیای معاصر، تنها نکاتی را، می نمایانند به شیوه ی پوچگرایی یا سودگرایی مطلق یا غنیمت شمردن دم یا لذت گرایی مطلق و... اما نورگرایی، نگاهی دیگر به هستی دارد.
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۹
        خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        مسعود آزادبخت
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۶:۰۴
        سلام و احترام جناب رضاپور ادیب
        عالی بود ،
        همتتان را می ستایم
        خندانک خندانک خندانک
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۸:۵۳
        سلام و درود و سپاس تان
        جناب آزادبخت عزیز
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        فاطمه بهرامی
        سه شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۱ ۱۳:۲۵
        درود بر شما
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        سه شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۱ ۱۹:۳۹
        درود تان
        ارسال پاسخ
        رقیه یاوری زاده(ازل)
        شنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ ۲۲:۰۵
        سلام و عرض ادب و احترام

        به استاد رضاپور عزیز

        بسیار زیبا بود مانا و موید باشید
        خندانک خندانک خندانک
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        يکشنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۱ ۰۵:۰۳
        سلام و درود و سپاس
        سرکار خانم ازل گرامی
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۰۱:۱۷
        شعر پیشرو یعنی چی ؟
        کاش توضیح بدید بهم خندانک خندانک خندانک

        در کل زیبا بود خندانک
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۹
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۱
        درود بر. شما جناب رضاپور ادیب خندانک

        سپاس که به سوالم پاسخ گفتید و به این زیبایی و رسایی توضیح دادید خندانک

        در پناه خدای یکتا خندانک خندانک
        محمد علی رضاپور
        محمد علی رضاپور
        دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ۱۵:۵۴
        سلام و درود و سپاس تان
        شاهزاده خانوم گرامی
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0