نارنجستان

تقدیم به همه مادران پاک و فداکار سرزمینم
(نارنجستان)...

چه شب غمگینی
چشمهایم کو!؟
راه من گمشده است
من در نارنجستانم
آن سوی پرچین خیال...
عطر بهارنارنج وشکوفه ی گیلاس
و دمنوش بابونه به روی میز
قلبی سرشار از عشق
مادرم ،مادرم را میگویم:
به نظر بی تاب است!
تنها نشسته زیر سپیدار
گِلمند است از باغبان اِنگار
من...موهایش را
غرق نوازش میکنم؛
گونه هایش راغرق بوسه.
باران می بارد
همین حوالی
شاید چشمهای مادر است 
که می بارد،در شب مهتاب
من سالخورده ام برای عشق
می دانی!؟
عشق، عطش نوازش هاست
عشق، عطر خاک باران زده است.
من بی تاب، من در تب
دست های خدارا گرفته ام
گره زده ام خوشبختی ام را
به خاک پای مادرم.

معصومه(میم: طوبی مهدوی )