مسافران اتوبوس هوس

سلام و درود

زیبا و نکته پرداز سرودید

سلامت باشید و به توکل خدا و تلاش و امید سرافراز

سلام هنوز در ابتدای راهیم حالا حالاها با جهان کار داریم بل ما کار خویش کنیم

با سلام
من این شعر خوندم و دقیقا با تکرار دوباره در دو کامنت باز نویسی کردم هیچ چیز تازه در روایت نبود
یه خط داستانی البته نه به معنای واقعیش
که در فضای مشخص و شخصیت‌های مشخص
اتفاق بیافته
شاعر برای بیان اندیشه اش در شروع از فضای تاریک استفاده می کنه
امتداد شب با اتوبوس انگار شب مسیر و زندگی و آدماش اتوبوس و مسافراش هم و البته هوس
در ادامه شخصیت‌ها را.داریم...( اگه از مسافرهای اتوبوس استفاده می‌شد قشنگتر و تاثیرگذار تر بود) ... شخصیت اولی که به شکل جدی وارد کار میشه یه زن کولی که از نگاه شاعر یه کار بزرگ انجام میده وتن به خواسته نمیده در عوض گلیم ها را میده!!
و بی افاده هم هست!! این هم یه دلیل برا خوب بودنش، نمی دونم چه جوری بگم کار درست در نیومده اصلن هم کارش قهرمانانه نیست» چگونگی اتفاق افتادن کار مجهول و شخصیت های مقابلش...
بعدی درویش چیزی که دیگه تو سطح جامعه نمونده
و عمل خوبش برا نجات دادن یه جوون
از مورد اولی قشنگ تر بود... در ادامه
جوانی که تولدش مصادف خزان فصل‌هاست
که تو دلش حرفها داره با همه اینا قصدش کشتن امید نیست و می خواد یه روز خوبی را شروع کنه مطلب خام انگار روش فکر نشده امید واقعا چیزی نیست که کشتش از هر کسی بر بیاد
یا مورد مرگ و چرا داس اگه مرگ خود مرگ چه احتیاجی به لباس داره..
تمام عمر دویدم هیچی نبود اگه چیزی هم بود ویرانش کردیم فقط حرف بود حرف.
عمل بدون ایمان
ایمان...! شاید بیاد بیاوریم ناممان چه بود
انسان
شب، هوس اتوبوس ، زن، کولی، درویش، حج
جوان، مرگ ، ایمان، انسان
مسافران اتوبوسی بنام هوس (اسم شعر)
تقدیم شما عزیز