آزاد

آزاد شدم وقتی ، در بندِ تو افتادم .
شاگرد شدم هر جا ، دیدم تویی استادم.

در طاقچه ی قلبم ، صد پنجره می تابد
از عشق چه من خواهم ، وقتی همه دم شادم.

افسوس نباید خورد ، سقفِ همه یکرنگ است.
ای خواب گر ای با من ، لطفا نده بر بادم.

دریاب مرا ساقی ، بی وقفه شرابم ده .
هیهات از این مردم ، قاضی بِستان دادم.

همراه شدن با خلق ، گاهی خودِ صد رنگی ست.
چون روی بگردانم ، از هر قفس آزادم .

بیدادگری باشد ، عمری خور و خوابیدن .
تا مست شدم دیدم ، یک عالمه ایرادم .

دریاب ، رهِ درمان ، آئینه شکستن نیست .
با عشق توان سازم ، بی دغدغه آبادم.


سلام و درود
بسیار زیباست استاد ارجمند
غزلی دلنشین و فهیم اندیش


برخی از ابیات دوبار درج شده اند.

سلام و درود
سروده زیبایی بود

درود

همراه شدن با خلق ، گاهی خودِ صد رنگی ست.