ناخدا

بعد از تو هزار یک شبم باران نبارید
تو دلیل امدن باران بُدی حالا کجایی؟
چشم به در دوخته ام کی می ایی؟
طرح چشمان تو را با ناز و عشوه میکشم
تو ناز کنی من هر دمی باز خریدارت شوم
تو دلیل امدن باران بُدی
حالا کجایی که ببینی من خودم باران شدم
طوفان زدو و این بار دلم بی تو که لرزید
چشمان تو در خاطر من میدرخشید
طوفان زده ی عشق توام من
تو خورشیدی که مردم میپرستید
دریای دلم طوفانیست تو ساحلم باش
کشتی بی ناخدایم ناخدام باش
ماهیَم غرق شده در دریای عشقت
من بی ساحلم کرانه ساحلم باش