روز

 

《تمام روز را سکوت زندانی کرده
تمام روز را سکوت ، با سَماجَتِ خفیفِ خود بر آغوش کشیده》
چه آمرانه سکوت ، دست می زند بر عواقب نادر
چه بی رحم سکوت ، تمام نَفَس روز را به تنگنایی کشیده
روز را چه جوابی ؟
سینه بر سینه مات و حیران بر بیرانگیِ
خود سر فکنده ؛ آه
《 تمام روز را سکوت زندانی کرده
تمام روز را سکوت ، خَصمانه نیزه ها بر
جسمِ روز کشیده 》
ایستادن در روز ، خُفتگیِ عظیمِ اَبد با تیردانی از احساس مرگ ...
روز خفته
روز را دست بسته و پا بسته ، قفل بر جسمِ بی روحِ روح مرده
روز ، اسیرِ لشکرانِ سکوت
روز ، اَسَفناک
روز خسته ، بی روح
شعاری روز را بر دام انداخته:
《 تمام روز را سکوت زندانی کرده
تمام روز را سکوت ، گوری ژرف با سنگ قبری بی نام کنده 》