دوری ما از اربعین
یا رب سیراب کن مارا ز دریای عشق ودین
تشنه ی دیدار اربابیم به شوق اربعین
عاشقان ما گناه کردیم خود بی خبریم
تاوانش دوری ارباب به جان باید بخریم
حکمتی داشت که چند ی زحرم دور شدیم
باید بجویم که کجای زندگی مغرور شدیم
ما دل داده ی یوسف زهرا در اربعین بودیم
هر سال پای پیاده در بین الحرمین بودیم
دلها پاک بود که هر ساله مشرف می شدیم
چند ی گنه کردیم و در امتحانش رد شدیم
غافل از هر جا دلی بشکستیم با نیش زبان
با تمسخر به غذای گفته ایم ما نوش جان
یا غضب کردیم بی رحمانه به فردی ناتوان
یا که برگردانیم با تکبر رو ز طفلی بی امان
با غرور به رخ کشیدیم مال و حالمان
کور بودیم و ندیدیم اشک چشم مظلومان
خوشحال ز سیر و پری شکم هایمان
خرج نکردیم ریالی بر سفره ی یتیمان
سرکش بودیم و دادیم به این و آن فرمان
ازبیخیالی ندادیم به زندگی جوانی سامان
باز است در توبه باید همگی اعتکاف کنیم
در دوری از حرم کنج خانهامان طواف کنیم
یا ببین کجا زانو زدیم مقابل هوس
تا که جان داریم باید بگویم یک نفس
یا رب ای پروردگار داد خواهان زمان
در گذر از خطای بنده ی بی نام و نشان
رحم کن بر غربت و دوری ما جا ماند گان
فرصتی ده دیدار باز هم با ارباب مان
بگشا از کرمت راه حرم سلطان دین
تا به شوق زیارت ما رویم هر ساله اربعین
بهرامی
بسیار زیبا و شورانگیز بود
انشالله قسمت شود دسته جمعی مشرف شویم