کار دنیا

دست کش از قیل و قالش دل از این دنیا بدار کی تواند، فهم این معنی بجز پرهیزگار عیش و نوش و لذّت دنیا چه خوش باشد عزیز رو بدان ره تا بیابی کامیابی ای عزیز کار دنیا را بقدر بی نیازی کن نگار بین چه شیرین گفت این پیرِ عزیزِ تاج دار دست در کارت بود ای جان دل، دل را به یار چشم ظاهر بند و لیکن چشم دل را باز دار تا توانی برکن از دل حُب آن و این که یار می‌نشیند بر دل آن یار پاک راز دار چشم دل بگشا عزیز و جان این مطلب شنو جان به جانانت سپار و هر کجا گفتت برو ره بسی دشوارو صعب و سنگی و پُر آفت است پا در آن مردانه محکم دار، مگو این راحتست گر کسی گوید در این راهت جفا بینی و غم گو از اوّل دل خبر دادم چه باشد آخرم رهزنان ره زیاد و حرف بی پندار هم ناتوان پیمود جز با یاری دلدار هم حرف دل با کس مگو و بر دهانت مُهر زن در میان خلق باش و حرف دل با یار زن