زندگی

زندگی چهره است
و از عدسی چشمانت میبینی خیره به چهره است بگزار بنگرد شاید عاشق باشد

زندگی عشق است
عشقی با گلدان و درخت کاج
که به تو عیدی دادم و تو کُشتیش

زندگی مرگ است
در خانه ای که پنجره هایش رو به تاریکیست
گناه من چیست در خانه تو نور نیست

زندگی نور است
قصم به نور و روح خدا که به رحم باکره مریم تابید
و پسرش که نمرده بود امد

زندگی تجسم خدا در جسم انسان
با خون میخ الوار بخاطر بشر
و تو احمق که زنده را در میان مردگان میجوی

زندگی خون است
و رگهای پر خونی که بخاطر گناهان بشر قربانی شده است

زندگی گناه است
و با اب گناهان شما را بخشیدم
وتو تا خروس خون صبح سه بار مرا انکار کردی

زندگی اب است
و ان چشمی که از اشک پر شد و ان مشکی که از اب خالی

زندگی اشک است
و ان باران شبنم که از چشم سیاه پوش میریزد وانگار که عالم همه دیوانه ای دیوانه شدن

زندگی ان دیوانه ایست
که در دیوانه خانه نیست

زندگی خانه است
خانه ای پر از بوهای قشنگ
بوی عبای پدر بزرگ
عطر سجاده مادر بزرگ
عطر گل نرگس دم صبح
و یک فنجان چای
که با دستان مادرم داغ شده باشد
و با لبخند زیبای پدرم شیرین


زندگی زیبا است
و پر از شادی و گه گاهی غم سرک میکشد وُ میرود