تنهایی

دلی دارم ز تنهایی به دلداری نظر دارد
در آغوشم بگیر ای عشق،آغوشت اثر دارد

نبودی، خانه ات آباد،چو کوهم در فروپاشی
من از اقوام بی قومم،کسی از من خبر دارد؟!

نبودی عشق بی مادر،یتیمی بی پدر بودم
فراوان دیده ام امّا،طفلی که پدر دارد..

سری داردکه با تیغش سرم را میزند این عشق
گوارایش که میدانم حساب سر به سر دارد

تمنّا میکنم‌‌‌ این درد را از رنج تنهایی
مگر از رنگ تاریکی سیاهی بیشتر دارد؟

من آن دهقان بی بارم که میمیرد ز بی آبی
ببارا بر سرم ای عشق،کشتی بی ثمر دارد

مرا با خود ببر از سرزمین پست بیداری...
ببر در شهر آرامی که شبهایش سحر دارد .