چشمانم درد می کنند

    چشمانم درد می کنند
    آنقدر درد می کنند که گاهی
    می فروشم رنگ های دنیا را و در فرود پلک هایم
    پناه می برم به خودم
    پناه می برم به خودم
    و تصویر رویاهای از دست رفته ام را
    دوباره از نو می سازم
    امیدی در دلم تازه می کنم
    تپشی به قلب خسته ام می اندازم
    و دوباره پلک هایم را کنار میزنم و دیده را
    به زندگی رنگ باخته ام میدوزم و سوال بی جوابی را
    با منطق های ریاضی
    با برهان و استدلال...با تفریق , با جمع
    حساب میکنم
    صفر میکنم
    اما همیشه جایی از کار ایراد دارد
    نمره قبولی از دل نمیگیرم
    تو علمی نیستی که با منطق های خشک ریاضی
    بتوانم حلش کنم
    دلم ریاضی نمیشناسد
    دلم , زمان میخواهد برای صفر کردن
    برای فراموشی