سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        دلبرِ جوان تنهای پیر
        ارسال شده توسط

        نوید خوشنام

         در تاریخ : سه شنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۰۴:۰۰
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۵۷ | نظرات : ۰
        روزهای زیادی گذشته آمده بودند و رفته بودند. با خودش جنگ دعوا مرافعه داشت. انگار چیزی را به خودش اثبات می­کرد که هرشب جلو آینه خوابش می­برد. چشم‌های مشکی، ابروهای مشکی، موهایِ بلندِ صافِ مشکی‌ش همگی پیر شده بودند. موهاش رنگِ پنبه‌ی دل‌هایی شده بود که توو جوانی‌هاش زده بود پرپر کرده ‌بود ریخته‌ بود لهیده بود و خودش را برداشته، رفته بود. لباس های پلوخوری-خوشگلِ قشنگش را که خیاط به زورِ اجبار ، هنوز به قواره‌ی جوانی‌هاش می­دوخت تن می­کرد. صبح که بیدار میشد اول نگا آیِنه می­کرد؛ دست به چروکِ لباس‌هاش می­کشید و به پَرپریِ موهاش که با پرِ کلاغِ سفیدِ درختِ روبروی پنجره مو نمی­زد؛ صاف و مرتب و کشیده‌شان می­کرد، میرفت توو آشپزخانه فسقلی‌ش نگا ظرف‌ها و چینی‌ها و قاشق چنگال‌ها می­کرد و درِ گوشی با خودش زمزمه می­کرد: "همان اگر بود براش غذای خوشمزه درست می­کردم انگشت‌هاش را هم با غذا گاز بگیرد." بعد سَر و روش را همانجا می­شست و صبحانه خورده نخورده می‌آمد بیرون می­گشت باز طرفِ آینه، جلوش ایست می­کرد، شانه‌ای به موهاش، خطی به چشم­هاش و ابروهاش، رنگی به لـب‌ها، عطری ادکلنی به لباس‌هاش می­زد -و شاید فکر می­کرد که چرا بوی ادکلن‌ها را دیگر نمی­شنود چندوقتی‌ست- روسریِ دلخواه [همان صورتی که یک زمانی در سالگردشان کادو گرفته بود] را سر می­کرد و دوباره می­چرخید روو به عقب و تخته گاز می­راند سمتِ بالکن و هر مَردی که از توو کوچه رد میشد توی عمقِ صورتش و بازوهاش دقت می­ریخت می­دید اینها که "همان" نیستند. گلِ آفتابگردانِ مضطربی را می­ماند پیرزن. برمیگشت داخل روبروی آینه لایِ چروکِ پوستِ زیرِ چشم‌هاش و لب‌های هنوز خوش‌ایستاش می­گشت دنبالِ اثری از آن دخترکِ بازیگوشِ شب‌واره که روزی جایی مَردی را شیفته‌عاشق‌مجنون کرد؛ و لابلای همان چروک‌ها می­گشت دنبال علتی برای نخواستن‌اش و نمی‌یافت؛ مرور می­کرد علت­های ماندن با کسی که "چیز"های خوبِ بسیاری داشت جز شیفتگی، عاشقی، جنون. پیرزن، تنها، عمرش را در گشت و گذار می­گذراند بین همین چیزها. آن صبح که چشم باز کرد، توو آینه، پشتش، مرد ایستاده بود. داشت توی آینه بِش لبخند می­زد. چشم‌هاش را با پشتِ دست­هاش مالید. مرد بود. مثل هفته پیش نرفته محو نشده بود. هول‌هول تندی چرخید طرفش، انگاری فرفره، دست دراز کرد بالِ کتش را بگیرد پیش بکشد بوش کند بمالد به چشم­هاش قدِ چندسال زار بزند قصهٔ اینهمه سال را براش تعریف کند که چطور او نبوده گم بوده پریده بوده بین سیاهی­ ها؛ پاش به پای میزِ آینه گرفت، چپه شد، محکم، میز و آینه هم روش، سرش کوفت وسطِ زمین، شکافت خون آمد. روحش راه افتاد برود. چشم هاش بسته شدند، بسمتِ پای مردی که نبود.
         
        نوید خوشنام یکشنبه 2 خرداد 95
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۹۱۴ در تاریخ سه شنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۰۴:۰۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱۳ شاعر این مطلب را خوانده اند

        رحمان حیدری

         ،

        شقایق خوش طالع

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        ،

        ابوالحسن انصاری (الف رها)

         ،

        بهروز ابراهیمیان

        ،

        زینب حیدری

        ،

        نوید خوشنام

         ،

        طوبی آهنگران

         ،

        رامینه خوشنام

         ،

        علي

         ،

        سمیرا_خوشرو

         ،

        نصرت یوسفی

         ،

        سیده شهربانو حاتمی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۲ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۲ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3