دوشنبه ۳ دی
راموز لَنگ
ارسال شده توسط علیرضا رستمیان (راموز) در تاریخ : شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۸ ۰۳:۳۰
موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۳۸ | نظرات : ۰
|
|
نوايي از نهان مي گفت: درويشان را چه به شاهي ؟!
گفتم اين آيه ي يأس که به گوش خواني مذموم است و دل را بر اين طريقت آرام نيست.بدان که زمين خوردن و خشت خشتِ ديوار زحمت بر سر فرود آمدن، به ز انگشتِ خسران به دندان خاييدن که افسوس از روزگاري که در نوميدي، خاکِ شيونِ امروز بر سر شد.
هرچند فتادن دردناک است و ز نو خاستن بس دشوار، اما هرگز نتوانستم حقارت درون، لحظه اي به جان خرم. اگر دستي نگرفتم، در ناتواني هم دست به تمنّا نگشودم. نه زبان به خاري گشادم و نه روزگار به خدمت و خواهش گذراندم و نه حتي فريادي از هجوم دردها و رنج ها بر آوردم.
تنها در فوران درد بود که چند سطري از هزاران سخن دل به قلم هرزه سپردم و نقش زدم.
شـه زادگان ز ميراث دارند اين اورنگ
دريوزگي نيست مردان را نام و فرهنگ
سگـان عـو عـو کنـند بهر استـخواني
زبـوني امـا نيسـت رسم رامـوز لنـگ
راموز - آذر1390
|
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
|
این پست با شماره ۹۵۴۲ در تاریخ شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۸ ۰۳:۳۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.