پست های وبلاگ

به باور ایرانیان  پیش از اسلام  ، فروهر fravahrیکی از نیروهای مقدس و نامرئی است که از عالم  ارواح به جسم  انسان  دمیده  شده و پس از مرگ  هم کسی  را که به وی تعلق  داشته ، از یاد نمی برد وبا وی قطع رابطه  نمی نماید، بلکه هرسال یک بار به مدت  ده شبانه روز ، از بیست وپنجم اسفند ماه تا پنجم فروردین  ماه سال  جدید که روز آفرینش دانسته شده  فروهر همه ی درگذشتگان به طور دسته جمعی  بر زمین  آیندو به یمن  قدوم آنان است  که گیاه  می روید ، شکوفه و گل وسبزه پدیدارمی شوند و جویباران پرآب و نسیم بهاری  وزیدن  می گیرد از این روی پنج روز آخرو پنج روز اول  و پنج سال  پارسی  ویژه یادآوری درگذشتگان است .در اینجا برای روشن تر شدن  موضوع  ، ناگزیربه یک سنت  دیگرکه به گاه شماری  پارسی  مربوط است  و رابطه ای با نوروز و فروهرها دارداشاره کرده ، می گذریم :

بنابر باور ایرانیان  باستان ، آفرینش  جهان  با تمام  هستی  ، در مدت یک سال و در شش  نوبت  انجام  شد.بدین  ترتیب که : در چهل و پنجمین  روزبعد از  نوروز ، آسمان  و ستارگان  آفریده  شد. در یکصدو پنجمین  روز پس از نوروز ، آب  آفریده  شد . در یکصدو هشتادمین  روز  پس از نوروز ، زمین  آفریده شد . در دویست و دهمین روز  از گذشت  نوروز ، رستنی ها آفریده شد . در دویست و نودمین روز سال  ، جانداران پدیدار گشتندو بالاخره  در نوبت  ششم  ، در سیصدو شصت و پنجمین  روز  پس از نوروز  ، انسان آفریده شد.

چون  با آفرینش انسان  کار خلقت به رسایی و کمال  گرایید  ، از این روی  ، به پاس  این  داده ی  خدایی  ، جشن و شادی  مقرر گشته است .

نه تنها این جشن  و شادی  را به  زندگان  ارزانی  داشته اند ، بلکه  برای  روان  فروهر در گذشتگان  نیز  در این  جشن ها سهمی  بزرگ قائل شده اند ، تا آنجا که در جشن نوروز  را جشن  فروردین  نیز  خوانده اند. در این  روزها  ، فروهر ها در قالب نامرئی  در شادی و خوشی  اعضای  خانواده شرکت  می جویند  و ده شبانه روز  مهمان  خانواده ی  سابق  خود می گردند در این  روزها باید خانه پاک  باشد میان  افراد خانواده و خویشاوندان  رامش و سازش  استوار باشد ، جامه ی نو تن  کرده باشند و در سفره ی  نوروزی  خوردنی های الوان  نهند.

اگر غیر از این  شود  و خانه  پرکینه  و پراندوه  و غم  باشد ، مهمانان  آسمانی دیری  نمی پایند و ناخشنود از میان  اعضای  خانواده بر جوار قدسی  اهورا بر می  گردند و در این  صورت  برکت  و رامش  خاندان  در سال  جدید از زمینیان  باز داشته  می شونداما  اگر خاندان  را شاد و خرم  یابند ، پس  از پایان ده شبانه روز ، شادمان به  عالم  بالا و جهان  ملکوتی  باز گشته  ، از درگاه ایزدی  برای  بازماندگان خود طلب  آمرزش و برکت  و سعادت  و شادکامی می نمایند. از این روست  که  ایرانیان  پیوسته  در آستانه نوروز  ، خانه  می آرایند ، رخت  نو می پوشند و به دیدار  یکدیگر  می شتابند.