پست های وبلاگ

چند ماهی میشود که 34 ساله شده ام.وقتی به پشت سرم نگاه میکنم، با خود میگویم که چه کارهایی میتوانستم انجام بدهم و ندادم ( خوب یا بد )و آن شنبه ای که برای انجام دادنشان منتظرش بودم، هیچگاه نرسید.شاید یا نه، حتمن بسیار تنبلی کرده ام در این 34 سال، چون موتزارت تا 34 سالگی اش که زمان مرگش بود حدود 600 اثر موسیقیایی نوشت، مسیح تا 33 سالگی کلی در گهواره با مردم حرف زد، حواریون جمع کرد ، مرده زنده کرد و در نهایت بر صلیب رفت و از آنجا به آسمان چهارم.زین الدین زیدان تا همین سن، در دو فینال جام جهانی حاضر شده بود و کلی افتخار درو کرده بود.صادق هدایت هم تا سی و دو ، سه سالگی اش، کلی داستان کوتاهو یک رمان موفق نوشت و دو سه بار هم خود کشی کرد.

حس میکنم دیگر تنبلی کافیست، باید دست به کار بشوم.باید مثل موتزارت چند سمفونی بنویسم،یا مثل مسیح مردم را به ملکوت آسمان دعوت کنم، یا مثل زیدان چندین جام را بالای سر ببرم یا اصلن مثل هدایت، خودکشی کنم.