سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 25 آبان 1403
    14 جمادى الأولى 1446
      Friday 15 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲۵ آبان

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        نگاه اول قسمت ۲
        ارسال شده توسط

        بشیر احمد رحمانی

        در تاریخ : يکشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ ۰۴:۱۸
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۹۲۶ | نظرات : ۰

        تویه نگاه عاشقش شده بودمو و تمام وجودم بند بند اعضام میخواستنش. 
        درونم جنگید بود شاید بین دلم و منطقم. 
        میگفتم احمقانست تو نمیشناسیش شاید این نقابش باشه. 
        کدوم احمقی این جوری دل میبنده؟ 
        بعد یه صدایی از وجودم میگفت عشق که منطق سرش نمیشه. 
        یا شایدم ما منطق عشقو نمیفهمیم.
        این خوبه از دستش نده. 
        چند روز به همین منوال گذشت و من میسوختم. 
        هر روز داغتر میشدم. 
        دیدنش مجبورم میکرد که بیشتر ببینمش مثل آب دریا بود که هر چی میخوری فقط تشنگیت بیشتر میشه. 
        پس چی راحتم میکرد؟؟؟!!
        چه چیزی ادم تشنه ی وسط دریا رو راحت میکنه؟؟ 
        شاید یه جزیره.
        منم تصمیم گرفتم به مادرم پناه ببرم. 
        فهمیده بودم به نام کسیه. 
        از بچگی  به نام پسر دوست باباش شده بود.
        احمقانه بود.اما شاید برای من. 
        خلاصه به مادرم گفتم. 
        مجالی نداد و گفت نمیشه که. 
        گفتم چرا؟ 
        گفت :اولا که نامزاد داره 
        دوما تازه یه هفتست میشناسیش. 
        بعدم تعدیدم کرد و یادم انداخت که اینجا سرزمین منه که باهاش غریبم. 
        سرزمینی که نباید به چیزی شک کنی نباید حرفت رو بزنی. 
        چقدر من اینجا غریب بودم. 
        مادرم به بابام گفته بود موضوع رو و اونم اومد و گفت :
        پدرم اینجا یه سری قانون است در مورد زنگ مرد. 
        تو اجازه نداری عاشق یه دختر نامزاد دار بشی. 
        آبرومونو نبر مراقب باش. 
        گفتم چه نامزادی :اون بچه بوده حق انتخابش پس چی؟ 
        اصلا حق انتخاب من چی؟ 
        من حق دارم احساستمو بیان کنم. 
        جواب داد:کدوم پدری بد بچشو میخواد؟ 
        بعد گفت احساسات باید در چهارچوب قانون بیان بشن. 
        اینجا قانون اینه احترام بذار پ حمل کن. 
        جالب بود با این که آمریکاه بوده ولی این هارو با تمام وجود میگفت. 
        فهمیدم که مکان زندگیت مهم نیست کجاست. 
        مهم اینه که چه چیزی در درونت پرورش بدی. 
        پدرم مردسالار بود پدرسالار. 
        ومن سردگم وتنها و پر سوال. 
        و تشنگی که درونمو میسوزوند.
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۷۹۲۱ در تاریخ يکشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ ۰۴:۱۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1