غالبا والدین این احساس نگرانی و بلاتکلیفی را می شناسند این احساس که با اعتیاد ارتباط دارد .
شاید همین چند سال قبل اصلاً آنهادر باره این مسئله فکر نمی کردند زیرا این والدین فکر می کردند که فرزند آنها هرگز در خطر اعتیاد نیست ولی امروز تصور دیگری دارند زیرا آنها متوجه شده اند که همه در خطر هستند مگر اینکه قبلاً پیشگیری های لازم را کرده باشند .
در این راه دو تفکر ریشه ای وجود دارد .
1- این کاملاً بی نتیجه است که مسئولین فقط مانع تولید و عرضه مواد مخدر شوند ، زیرا این مسئله به مرور زمان غیر ممکن می شود . بلکه باید بیشتر تلاش در جهت ممانعت از به وجود آمدن وپیشترفت اعتیاد باشد.
یعنی قدم اول مبارزه بامواد مخدر نیست بلکه هدف پیشگیری از بوجود آمدن اعتیاد است .
2- بهترین روش برای جلوگیری از اعتیاد معالجه آن نیست ،بلکه پیشگیری از بوجود آمدن آن است . طی سالیان گذشته متخصصین به این نتیجه رسیده اند که یک برنامه صحیح پیشگیری از اعتیاد خیلی زود تر از آن چیزی که قبلاً تصور می کردند باید آغاز شود .
بنابراین آنقدر که پیشگیری از ایجاد اعتیاد اهمیت دارد معالجه آن از این اهمیت بر خوردار نیست .البته یک نسخه صد در صد برای مبارزه با اعتیاد وجود ندارد ولی سعی ما در آن است که تا جای ممکن راهی منطقی و عملی برای پیشگیری از اعتیاد کودکان و نو جوانان بیابیم.
در ابتدا نکته های اصلی برای پیشگیری از اعتیاد را ذکر می کنیم،و
در پایان از علائم خطر ی که نشانه اعتیاد است نام می بریم.
تقریباً 30 سال پیش گروهی از دانشمندان در امریکا یک تحقیقات دراز مدتی را آغاز کردند .در این تحقیقات 100 کودک از طبقات مختلف جامعه انتخاب شدند که از زمان تولد به مدت 20 تا سی سال طبق جدول ودر زمانهای مشخصی مورد معاینه جسمی وروانی وهمچنین بررسی چگونگی پیشترفت اجتماعی قرار می گرفتند . در این فاصله کودکان تبدیل به بزرگسال شده اند و محققین هم در این دوران مقدار زیادی اطلاعات بدست آورده اند . این تحقیقات دراز مدت نشان میدهد که انسانها در شرایط بخصوص واکنشی های متفاوتی از خود نشان می دهند .
نتیجه این تحقیقات نشان می دهد، احتمال گرایش به اعتیاد یا عدم گرایش انسانها به مواد مخدر بستگی نسبی با چگونگی شرایط زندگی آنها دردوران کودکی دارد .شرایط این دوران نشان دهنده خط مشی کودک در بزرگسالی است .خصوصا ً در مراحل تصمیم گیرنده،همانند زمان ورود به مهد کودک ، مدرسه وچگونگی گذران دوران بلوغ .
تمام تحقیقات دراز مدتی که تا کنون دردنیا انجام شده نتایجی مشابه داشته وآن اینستکه، کودکانی که در دوران کودکی از سلامت روحی و جسمی برخوردارند و زندگی رضایت بخشی دارند کمتر در خطر اعتیاد می باشند. وبرعکس کودکانی که از این شرایط برخوردار نیستند علائم واضحی نشان می دهند،که احتمال گرایش آنها به اعتیاد را در آینده بخوبی نشان می دهد.
امروزه محققین می توانند با اطمینان بگویند: کودکی که در زندگیش تعادل وجود دارد و از نظر جسمی وروانی زندگی رضایت بخشی دارد شخصیت مستحکمی می یابد و مشکلات را بهتر تحمل می کند ودارای اعتماد به نفس
قوی می شود ، این کودکان نیازی برای روی آوردن به مواد مخدر در خود نمی یابند .
بر اساس همین آگاهی ها یک برنامه هفت قدمی برای پیشگیری صحیح از اعتیاد کودکان ونوجوانان برای والدین و مربیان پیشنهاد می کنیم.
هفت پیشنهاد در جهت پیشگیری از اعتیاد
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
| 
ارسال پیام خصوصی
محمد شریف صادقی
علی نظری سرمازه
مهرداد مانا
شاهزاده خانوم
آرش حاتمی (تکروٍ تنها)
صفورا کمربسته ، 
عطیه باغی 
رسول دبیر (نافذ) 
زیباست 
روح ما
