سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 5 ارديبهشت 1403
  • شكست حملة نظامي آمريكا به ايران در طبس، 1359 هـ‌.ش
16 شوال 1445
    Wednesday 24 Apr 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      چهارشنبه ۵ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      Rememberance
      ارسال شده توسط

      احمدی زاده(ملحق)

       در تاریخ : سه شنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۳۶
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۴۰ | نظرات : ۳
      ویلیام شکسپیر
      William Shakespeare
      Rememberance
      When, in disgrace with fortune and men's eyes,
      I all alone beweep my outcast state,
      And trouble deaf heaven with my bootless cries,
       
      And look upon myself, and curse my fate,
      Wishing me like to one more rich in hope,
      Featured like him, like him with friends possest,
       
      Desiring this man's art, and that man's scope,
      With what I most enjoy contented least;
      Yet in these thoughts myself almost despising,
       
      Hoply I think on thee, and then my state,
      Like to the lark at break of day arising
      From sullen earth, sings hymns at heaven's gate;
       
      For thy sweet love remember'd such wealth brings,
      That then I scorn to change my state with kings.
       
      ياد ِ دوست
      هر زمان كه از جور ِ روزگار
      و رسوايي ِ ميان ِ مردمان
      در گوشه ي تنهايي بر بينوايي ِ خود اشك مي ريزم،
      و گوش ِ ناشنواي آسمان را با فريادهاي بي حاصل ِ خويش مي آزارم،
      و بر خود مي نگرم و بر بخت ِ بد ِ خويش نفرين مي فرستم،
      و آرزو مي كنم كه اي كاش چون آن ديگري بودم،
      كه دلش از من اميدوارتر
      و قامتش موزون تر
      و دوستانش بيشتر است.
      و اي كاش هنر ِ اين يك
      و شكوه و شوكت ِ آن ديگري از آن ِ من بود،
      و در اين اوصاف چنان خود را محروم مي بينم
      كه حتي از آنچه بيشترين نصيب را برده ام
      كمترين خرسندي احساس نمي كنم.
      اما در همين حال كه خود را چنين خوار و حقير مي بينم
      از بخت ِ نيك، حالي به ياد ِ تو مي افتم، 
      و آنگاه روح ِ من
      همچون چكاوك ِ سحر خيز
      بامدادان از خاك ِ تيره اوج گرفته
      و بر دروازه ي بهشت سرود مي خواند
      و با ياد ِ عشق ِ تو
      چنان دولتي به من دست مي دهد
      كه شأن ِ سلطاني به چشمم خوار مي آيد
      و از سوداي مقام ِ خود با پادشاهان، عار دارم.
       
      ترجمه شعر جهان
      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۵۹۴۵ در تاریخ سه شنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۳۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید
      ۱۲ شاعر این مطلب را خوانده اند

      نجمه طوسی (تینا)

       ،

      علی دولتی

       ،

      صفیه پاپی

       ،

      سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)

       ،

      فاطمه توکلی

       ،

      سپیده ی صبح

      ،

      زهرا ضیایی

       ،

      جعفر جمشیدیان تهرانی

       ،

      سیده لاله رحیم زاده(آلاله سرخ)

      ،

      حسین سعیدی

       ،

      علی غلامی

       ،

      يدالله عوضپور آصف

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      ۸ ساعت پیش       مهدي حسنلو مهدي حسنلو
      ۲۱ ساعت پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      ۲ روز پیش       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۲ روز پیش       محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
      ۲ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      دائماً زنده است مادرجان ااا چون شهیدانِ ایزدِ مَنّان ااا بداهه آبجی عزیز روح مادرمان شاد
      شاهزاده خانوم

      دی بر سر مرده ای دو صد شیون بود ااا امروز یکی نیست که بر صد گرید ااا روحشان شاد باز اردیبهشت اومد و خاطره فوت مادرم زنده شد
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      گسترده سفره مادر با نانِ سنگگِ گرم ااا قلبش تنورِ احساس دل می دهم به آزرم ااا بداهه تقدیم مادرم روح شریف مادران آسمانی شاد
      شاهزاده خانوم

      همه هجوم از تو یه بغل بود و دل تنگ ااا نه نمی خواستم مال من شی نه گرفتار شی تو دل سنگ
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      مهتاب از تو آموخت این روشنای چشمی ااا تو آفتاب حُسنی استادِ دورخَشمی ااا سلاممم بداهه تقدیمتان مریم جان سپاس زنده باشید همگی در پناه امن الله

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0