پست های وبلاگ

دربهارسال 1364 شروع به نگارش کتاب « صد سال با امام (ره) » کردم . این کتاب هنوز چاپ و منتشر نشده است ؛ امٌا در سالهای 1374 و 1375 حدود دوسوٌم آن به صورتی متوالی در شماره های پیاپی ماهنامه پیام نیرو چاپ و منتشر شده است .

باعث و بانی نگارش این کتاب ، شخص پدرم بود که همیشه خطاب به من می گفت کنجکاوی شدید و حافظه مدید تو می تواند از تو یک محقق بسازد و چون دست به قلم داری نویسنده ای راستین بشوی .

فکر می کنم خاطرات پدرم را هزاران نفر خوانده باشند . از جمله می گفت اواسط اردییهشت 1323 امام خمینی (ره) به یزد آمد ؛ و چند روزی میهمان روحانیان بزرک یزد بود . شهر یزد در زمان مدیریت آقا آسید یحیی موسوی یزدی ، در دهه 1300 و نیمه نخست دهه 1310 نسبت به سایر شهرهای ایران به صورت یک مدینه فاضله در آمده بود ؛ تقریبا" هیچ دزدی و تجاوز و... حتی طلاق در آن صورت نمی گرفت . امام (ره) در آن زمان این موضوع را شاهدی برای نه تنها حقانیت حکومت اسلامی بلکه ضرورت حکومت اسلامی می دانستند . بحث و فحصی زیاد در این باره شده بود و گویا پدر بزرگم از جمله کسانی بوده است که به قول خودشان معتقد بوده است که « آخوند نمی تواند مملکت اداره کند » ؛ امٌا شاخه هائی از روحانیت خویش ما ، چون آیت الله العظمی آقا شیخ جلال الدین ، معتقد بوده اند که غیر ممکن ؛ غیر ممکن است و روحانیان را قادر به اداره کشور معرفی می کرده اند . 

نهایتا" این بحث و فحص ها منجر به نخستین بیانیه سیاسی امام خمینی شده است که در کتابخانه مسجد جامع یزد ( کتابخانه وزیری کنونی ) صادر شده است و هم اکنون محققان و مورخان کشور 15 اردیبهشت 1323 و شهر یزد را خاستگاه نخستین حرکت انقلابی امام (ره) معرفی می کنند ؛ قولی است که جملگی بر آنند .... خدا رحمت کند .