پست های وبلاگ

به نام روشنی بخش دل امیدواران البته من زیاد با این کادر کوچک موبایل که می نویسم نمی توانم پارگراف بندی نمایم و ببخشید که اصلا نمبینم چگونه نوشته می شود. من مدتی بود با مرورگر گوگل گروپ به وبلاگ های شعری دوستان سر می زدم و می دیدم همه نظراتشان را بسته اند . می گفتم خدای یعنی چه : همه اعتصاب کرده اند و دیگر نمی خواهند کسی برای اشعارشان نظر بگذارد. چندین ماه بدین منوال به دلیل گرفتاری و مشغله زیاد پیگر هم نشدم. تا اینکه امروز اتفاقی با مرورگر دیگری سری به وبلاگ دوستانم زدم و با تعجب دیدم همه نظراتشان باز است و حتی دیگران برای شعر های چند مدت قبلشان هم نظر گذاشته اند . گفتم نمی شود که دوباره با همان مرورگر گوگل گروپ مراجعه کردم و دیدم نظر خواهی بسته است . دیدم مرورگرم احتیاج به روز رسانی داشته و یا خراب است. بعضی وقتها قصاوتهایمان نادرست است . و علت بیشترش در بی دقتی خودمان است. ممکن است بنا به دلایلی که فقط خودمان می دانیم و بر همگان پوشیده است شعری بگوییم یا چیزی بنویسیم ولی هر کس یک برداشتی از آن شعر دارد. در این مورد هم نباید قضاوت کنیم و ما جای آن فرد و در شرایط روحی و اجتماعی آن شاعر نبوده ایم و ممکن است حتی نظرمان هم اشتباه باشد چه برسد به اینکه بخواهیم درباره وی و نوشته اش قضاوت نماییم. دوستان عزیز من دوست داشتم این تجربه خود را با شما به اشتراک بگذارم تا نظر شما دوستان عزیز شاعرم چه باشد.