سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 17 ارديبهشت 1403
  • روز اسناد ملي
28 شوال 1445
    Monday 6 May 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      دوشنبه ۱۷ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      پگاه صبح ازل
      ارسال شده توسط

      محمد حسین پژوهنده

      در تاریخ : سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ ۰۳:۳۸
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۹۴ | نظرات : ۱۱

      در پگاه صبح ازل
      در آغاز، به گاه بردمیدن صبح ازل؛  
      "او" بود و "کلمه" بود، و هیچ نبود.
      و کلمه، بوده ای از "من" و "او" بود.
      و "من" ماده بود و "او" معنا.
      و "حق" تبارک و تعالی خواست تا بشود.
      زیرا هستی را تنهایی و تاری گرفته بود.
      پس بفرمود تا بین ماده و معنا شکافته شود.
      آن گاه فرمان داد تا بشود؛ پس شد. 
      *       *       *                            (بازگردان به فارسی معیار) 
      فلک ورگو که بیدادِت چها کِه     |    (فلک بگو که بیداد تو چه کرد)
      گله از دست تو باس وا خدا کِه      (از دست باید گله با خدا کرد) 
      مو و او همچو بار و اِسته بودِم   |   (من و او مثل دانه و هسته بودیم)  
      چطو مار اومد او ازهم جدا کِه ؟! |   (چگونه آمد و ما را از هم جدا کرد) 
      *       *       *
      شُدُم‌ بي‌ در بلا اِشتَو ننَالُم‌ ؟        |       (بیچاره شدم چطور ننالم؟) 
      جدا از دلبرُم‌ اِشتَو ننَالُم‌ ؟             |       (جدا از دلبر خود چگونه ننالم؟) 
      دلُم‌ خوش‌ بُه‌ كه‌ يارُم‌ پر بفايِه‌        |        (دلم به این خوش بود که یارم پر وفاست) 
      تَه‌ يارِش‌ كِه‌ حالا اِشتَوننَالُم‌ ؟        |         (اما تا او یار گرفت من چگونه ننالم؟) 
      *       *       *
      واي‌ از او رو كه‌ غصَّو رو وَما كِه        |         (وای از آن روزی که غصه ها به ما رو کرد) 
      ‌چَب‌ُ:شور از ميشو چُپـُّو رگا كِه‌      |         (قوچ ها را چوپان از میش ها جدا کرد)
      دلِه‌ مَس‌ سختر از فولادُ اَهِه‌          |          (دلی می خواست سخت تر از آهن و فولاد ) 
      كه‌ بينَه‌ سنگِه‌ بيدادي‌ چها كِه‌!      |           (که ببیند سنگ بیدادش چه کرد) 
      (به لهجه قاینی-23/5/1393. مشهد) 

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۴۲۸۰ در تاریخ سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ ۰۳:۳۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0