درود بر همه ی شعرنابی های عزیز
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما سروران
در خدمتتون هستم با سری ششم مجلس نور شعرناب
وعده ی ما مثل همیشه ساعت 10 شب
دوستان مجلس نور را به دیگر عزیزان شعرنابی هم پیشنهاد کنید تا بقیه سروران هم از اجر معنوی برخوردار شوند
خب با اجازه همه ی دوستان شروع میکنیم
---------------------------------------------------
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾ یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿٦﴾ الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿٧﴾ فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿٨﴾ کَلا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿٩﴾ وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿١٠﴾ کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿١١﴾ یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾ إِنَّ الأبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿١٣﴾ وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿١٤﴾ یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿١٥﴾ وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٧﴾ ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٨﴾ یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالأمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾
ترجمه:
به نام خدای مهربانِ مهربان
آنگاه كه آسمان شكافته،1 اختران فرو بپاشند،2 و درياها به هم راه يافته، 3گورها زير و زبر شوند، 4آدمی می فهمد ، آنچه از پيش فرستاده ، دستاوردش چيست ؟ 5هان، اي انسان! چه چيز تو را از پروردگار بزرگوارت غافل نمود ؟ 6آن كه زيبا و متعادل آفريدت ، 7به گونة خود پرداخت . 8 با اين همه، روز داوری را دروغ انگاشتيد . 9حال آن که بر شما نگهباناني گماشته ، 10نويسندگانی ارجمند. 11ميفهمند ،آنچه ميكنيد . 12 آری ، نيكان به بهشت اندرند . 13و بدكاران ، بيشك، به دوزخ . 14روز داوری ، بدان درآيند، 15 اگر چه از آن دور نبوده اند .16و تو چه داني ، چيست روز داوری ؟ 17 نمی داني ، چيست آن روز .18روزي است كه هيچ كس را يارایِ کمک به ديگری نيست .فرمان ، فرمانِ خدای است و بس . 19
----------------------------------------------------------------
تفسیر آیات:
«اِذا السَّماءُ انْفَطَرَت؛ چون آسمان شکافته شود...» حق تعالی در این آیات، ذکر اَعلام (نشانه ها) و آثار قیامت گفت و گفت: یاد کن ای محمد! آن روز که آسمان شکافته شود و ستاره ها ریخته گردند و فشانده شوند و دریاها در یکدیگر گشایند تا یک دریا شود. و آن روزها که گورها باز شوند و زیر و زِبَر کنند تا مردگان را از او بیرون آرند زنده کرده.
«عَلِمَتْ نَفْسٌ ماقَدَّمَت و اَخَّرَتْ؛ بداند هر نفسی آن چه پیش داشته بود و آن چه باز پس داشته بود»
آن گه که این علایم پیدا شود، بداند هر نفسی آن چه کرده باشد از افعالی که در مُقدَّم (اول) عمر کرد و افعالی که آخر عمر کرد. و نیز آن چه تقدیم کرد از فرایض و آن چه ضایع کرد از آن. و گفته اند: آن چه تقدیم کرد از «اعمال» و باز گذاشت از «مَظالم». و گفتند: آن چه تقدیم کرد از «صدقات» و تاخیر کرد از «تَرَکات» و گفتند: آن چه در پیش افکند از «فرزندان» که زیاده روی کرده باشدتا شفیع او باشد و آن چه تاخیر کرده باشد تا وارث او باشند و نیز گفتند: آن چه «کرده» باشد و آن چه «رها کرده» باشد از کردنی و ناکردنی.
«یا اَیُّها الاِنسانُ ما غَرَّک بِرَبَّکَ الکَریمِ؛ ای آدمی! چه بفریفت تو را به خدایِ کریمَت»
آن گه خطاب کرد با آدمی. گفت: یا آدمی! چه غَرّه کرد تو را و چه بفریفت تو را و مغرور کرد به خدای کریم؟
در خبر است که رسول این آیت بخواند و گفت: آدمی را، جهل، به خدایْ مغرور کرد.
و گفته اند: او را مغرور بکرده است عفو خدای، برای آن که تعجیلِ عقوبت نکرد بر او. و نیز: به مدارایی که خدای با او کرد، او را مغرور نمود. و نیز: حلمِ خدای او را مغرور کرد.
عبداللّه ِ عباس گفت: هیچ بنده نباشد و الاّ خدای تعالی او را بدارد روز قیامت و گوید: ای آدم زاده! تو را چه، مغرور کرد به من؟
«الَّذی خَلَقَکَ فَسَوّیکَ فَعَدَلَکَ؛ آن که بیافرید تو را و راست کرد تو را»
آن خدای که بیافرید تو را و تو را راستْ خلقت آفرید و تو را راست بداشت و تو را خلقی آفرید بی نقصان و تو را همانند چهارپایان نیافرید.
«فی اَیِّ صورَةٍ ما شاءَ رَکَّبَکَ؛ در هر کدام صورت که خواست، مرکَّب کرد تو را»
تو را باز گردانید به آن صورت که خواست از طول (بلند قدی) و قصر (کوتاهی) و حُسن و قبح. یکی را دراز آفرید و یکی را کوتاه و یکی را سپید و یکی را سیاه و یکی را زشت و یکی را نیکو به حَسَبِ مصلحت. در هر صورت که خواست، تو را ترکیب کرد. چون صورت آدمی خواست، چنین آمدی؛ اگر صورت دگر حیوانات خواستی، چنین آمدی.
«کَلاّ بَلْ تُکَذّبونَ بالدّین؛ حَقّا که دروغ می دانید به جَزا» کَلاّ، کلمه ی زَجر است کافران را. گفت: شما که کافرانید، تکذیب می کنید و دروغ می دارید جزا و روز قیامت را.
«وَ اِنَّ عَلَیکم لَحافِظینَ؛ و بر شما، نگاهبانَند»
بر شما نگاهبانانی هستند از فریشتگان که اَعمالِ شما، نگاه می دارند.
«کِراما کاتِبین، کریمانی نویسندگان»
کریمانند و دبیرانند. دبیرانی که کریمند و کَرَم ایشان آن است که در خبر است که: چون بنده طاعتی کند، فریشته ی دست راست، شادمانه شود و بشتابد و یکی را، ده بنویسد. و چون معصیتی کند و فریشته، دل تنگ شود، فریشته ی دستِ چپ خواهد تا بر او نویسد، آن دیگر گوید: توقّف کن یک ساعت، باشد که پشیمان شود. یک ساعت توقف کند. به دوم ساعت خواهد که بر نویسد، هم رها نکند. هم چنین تا هفت ساعت. پس از هفت ساعت گوید: جاهل است این بنده، بنویس یکی را، یکی.
«یَعْلَموُنَ ما تَفعَلُونَ؛ می دانند آن چه شما می کنید»
«اِنَّ اَلابرارَ لَفی نَعیم؛ نیکوکاران در بهشتِ نعیم باشند»
نکوکاران و آنان که با مادر و پدر مَبرَّت (نیکویی) کنند، در بهشت خواهند بود و جای ایشان بهشت است. و رسول گفت: خدای تعالی اینان را برای آن اَبرار خواند که با پدران و فرزندان، نیکویی کنند. آن گه گفت: چنان که پدران را بر فرزندان حق است، فرزندان را بر پدران حق است.
و گفتند: مراد، آنانند که سوگند و عهد به راست کنند و بر این قول، وفا به جمله ی اوامر و نواهی داخل باشد در این و این عام تر است و به فایده بیشتر، آنان که چنین باشند، در بهشت خواهند بودن و جای ایشان بهشت باشد.
«وَ اِنَّ الفُجَّارَ لَفی جَحیمٍ، یَصْلَونَها یَومَ الدّینِ، و آنان که کافران و فاسقان باشند، جای ایشان دوزخ باشد و ملازم باشند با دوزخ، روز قیامت که روز جزا بُوَد»
«وَ ما هُم عَنها بغائبینَ، و ایشان از آن جا غایب نباشند.» و آیت به این قرینه، مخصوص باشد به کافران، برای آن که کافر هم فاسق باشد. هم از روی لُغت و هم از روی شرع. اما فاسق، کافر نباشد به اتفاق و فاسقِ اهلِ نماز، در دوزخ مُؤَبَّد (دایمی) نباشد.
«وَ ما اَدریکَ ما یَومُ الدّینِ؛ و چه دانی تو که چیست روزِ جزا»
و در این جا بر سبیل استعظام (عظمت) و اِستهوال (ترس) این آیت فرموده که: پس چه دانی ای محمد! که آن روز، چه روز باشد. و این بر سبیل مبالغت گفت در باب تهدید و تعظیم این روز.
«یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیئا وَ الاَمْرُ یَومَئِذٍ للّه ِ؛ آن روز که مالک نباشد کسی از کسی چیزی و فرمانِ آن روز، خدای را باشد.»
روزی باشد که هیچ نفس، مالک نباشد هیچ نفس را چیزی و نتواند تا از او عذاب دفع کند و فرمانِ آن روز، خدای را باشد، برای آن که همه ی فرمان ها که امروز به والیان و حُکّام کرده است، فردا باطل شود و باز ستاند از ایشان و معزول کند ایشان را از آن، هر چند خدای، در همه حالی، فرمانِ همه چیز را به دست دارد و خواهد داشت
-------------------------------------------
فضیلت سوره انفطار:
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم : هر کس خوش دارد که روز قیامت به من بنگرد چنانکه با چشم سر می بیند سوره های«تکویر »؛ «انفطار»؛ «انشقاق» را قرائت نماید
امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند: هر كس كه سوره انفطار را در نمازهای واجب یا مستحب خود قرائت نماید خداوند حاجت ها و خواسته هایش را روا می داردو بین او و خداوند حجابی نخواهد بود و همواره خداوند با نظر عنایت به او می نگرد تا از حسابرسی مردم فارغ گردد.
دیدار با رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در روز قیامت از ارزش های معنوی این سوره مباركه می باشد . رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است: هر کس خوش دارد که روز قیامت به من بنگرد چنانکه با چشم سر می بیند سوره های«تکویر »؛ «انفطار»؛ «انشقاق» را قرائت نماید.
------------------------------------------
التماس دعا
خاک پای شما
برگ سبز
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
| 
ارسال پیام خصوصی
محمدرضا آزادبخت
لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
امیرحسین اصفهانی کن
مسعود مدهوش( یامور)
پیام مفخم
مهرداد مانا
عظیمه ایرانپور 
