وقتی همه بیداریم
همواره بسیاری از رفتارها و عبارات و الفاظ سخیف و فاقد وجاهت و متانت در گرمگاه هنجارهای اجتماعی ما جا خوش می‌کنند که شایسته‌ی حضور در این جرگه اجتماعی نیستند، گویا بهره بردن ازاین الفاظ و عبارات و سلوک و رفتارها، جزئی از نیازهای حیات عرفی و هنجارهای واقعی جامعه ما هستند.
با اندکی فراست و اندیشیدن درمی‌یابیم که؛ بداخلاقی و سوء‌رفتار و استخدام ناصواب برخی از الفاظ و روشها در جامعه ما، در بسیاری از حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی هنری رسوخ کرده و از آنها ابزاری برای ترقی خویش بهره می‌برد. مهندسان پیدا و پنهان این نوع از روشها حتی خود نیز از آسیب جسارتها و تله‌های خود ساخته در امان نمانده و در زیر شنی هولناک عقده‌ها و شیطنت‌هایشان له شدند...
هتاکی به بزرگان، علما و اندیشمندان و نخبگان و دانشمندان و قانون و... به صرف داشتن آراء و عقاید متفاوت از آن روزی رسم شد که دیگرانی از این شکستن و هتاکی لذت و بهره می‌بردند. اختلاف بین زعما و علما و سیاسیون و اندیشمندان و.. از آغاز شکل گیری نظام خرد اجتماعی وجود داشت. چون طریقت عقل قدسی و آزاد اندیشی جز این را نمی‌پسندد.
اما هتاکی و جسارت با خود محوری و تکبرصاحبان ذوق بوجود آمد و در این بین طرفداران افراطی داعیه‌داران حفظ حقوق شدند و نزاعها چون آتش خانمانسوز برافروخته شد. و هزارالبته مهندسان شیطان مسلکی در خارج از زاویه این عملیات را رصد کرده و بر آتش فتنه هیزم می‌ریزند.
امروزه بداخلاقی در استخدام واژه و رفتار و سلوک به هنجاری مبدل میشود که با وجود همه تلخی‌هایش متأسفانه خواهان و طرفدارانی جازم دارد. همه میدانیم که: بی حرمتی به ساحت بزرگان قشنگ نیست و باور داریم که پاسخ آینه سنگ نیست سوگند خوردیم به مرام پرندگان که در عرف ما سزای پریدن تفنگ نیست... واقعییت اینست که اگر خلیفه کشی باب شود، حتی امام هم از گزند هتاکان مصون نخواهد ماند.
طرفداران احمق همچون متنسکان بی‌بصیرت همیشه آلت دست منافقان زیرک و لجوج هستند. پس زیبنده است که مشعل اتحاد و همدلی برافروخته شده از نهضت قرآن چراغ راهمان باشد. و صلاح بزرگان به تدبیرشان برای رونق عزت و اعتلای کرامت انسانی و حقوق شهروندی بکار گرفته شود. پیروی از بزرگان حفظ حرمت و پاسداشت حقیقت باطنی آنان است. کسی با فحاشی و هوچی گری و بلوا و سیاه بازی واستفاده از ابزار زر و زور و تزویر بزرگوار نشد. امید است که ساحت بزرگان مصون از گزند عقده مدعیان عقیده شود.
متأسفانه باید به مثالی عامیانه برای تبیین حرکت خزنده ناهنجاریها اشاره به تمثیل نمود، که همه ما به آن واقفیم و با اندکی تأمل و دقت درمی یابیم که حتی واژه خر با همه خرییتش وارد حوزه‌های متعددی از کائنات شد.جناب خر با نفوذ در طیف گیاهان خربزه و خرزهره و... را خر میکند و با نفوذ درعالم اشیاء خرمهره و خرک و.. را به یدک میکشد و وارد طیف جانوران شده و خرگوش و خرچنگ و گورخرو.. را به خود می‌بندد. و حتی پا را از این فراتر گذاشته و وارد حوزه فهم آدمیان شده و او را مفتخر به خرخوان و خرفهم میکند. بنابراین حتی جناب خر به آسانی بر لایه‌های اجتماعی حوزه انسان رسوخ میکند.
ما نیاز به مهندسان فرهنگی منزه از جوزدگی داریم که با ایجاد فضای مطبوع و سالم فرهنگی، نگذارند هر واژه و رفتار و مد و مسلکی در فرهنگ ما چه بصورت گذرا و موقت و چه بصورت دائم باب شود. که متأسفانه امروزه بسیاری از واژگان و رفتارها وارد حریم فرهنگ و عرف اجتماعی ما شده که ضمن شکستن و تقبیح حرمت‌ها، اسباب ایجاد فضای حق به جانبی به نفع خود می شود. و در این گذار از هنر بعنوان ابزار تجلی لاطائلات خویش بهره می‌برد.
سینما و تلویزیون و رادیو که دانشگاه فرهنگ عمومی میهن ما محسوب میشوند گاه با اشاعه و نشر این واژگان و رفتارها مدعی گشایش فضای نشاط و شاداب برای اقشارمردم هستند. و تفاوت و حد و مرزی بین طنز و لودگی و هجو، نقد و عیبجوئی در غالب آثار منتشره وجود ندارد، چه در پخش فیلم و سریال، چه در گزارش و گفتگو و مصاحبه‌ها و حتی در چینش و پردازش اخبار و رویدادها روش صادقانه و یا خردمحورانه‌ای را در پیش نگرفته است. بدین ترتیب با ابزار رسانه بسیاری از رفتارها و گفتارها همانند جناب خر، ناخودآگاه وارد مقولات و عالم ادب و حضور میشوند و برای خود حقیقتی را در سطح کلان جامعه بویژه در عرصه فرهنگ و سیاست و اقتصاد استدعا دارند. که محمل سینما و تلوزیون و سایر رسانه‌ها نمایشگاه فخر فروشی این نحوه ادبیات سامان یافته شده است. و همچون رگبار باران سیل آسا و سخاوتمندانه و حق به جانب بر روح عفت و ارزشهای ملی و مذهبی غالب بزرگان و فرهیختگانسیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اهالی ورزش و حتی خردسالان شیرین‌تر از جانمان شلاق جسارتش را می کوبد و می تازد.
بسیاری از فرهیختگان و نخبگان و جامعه شناسان بر این عقیده استوارند که برای مهار همه این بی‌سامانی‌های اخلاقی تنها راه علاج و درمان واقعی و مؤثر، مهندسی فرهنگی برخاسته از محوریت فرهنگ غنی قرآن است. که امروزه فقط از آن حرف زده میشود، و حتی برخی از اخلاقیون نیز به آن مبتلا شدند و یا از آن غافلند و یا به استفاده چینشی و ابزاری آن سخت دلبسته و مشغولند. بازگشت همه خاستگاههای علمی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و هنری و ورزشی به اخلاق اسلامی و جلوگیری از اختلافات و رفع تبعیض و چنگ زدن به ریسمان وحدت الهی و تربیت مدیران متعهد و متخصص و متعبد اولین گام در جهت نیل به اهداف و مقاصد عالیه است.
« ما بدان مقصدعالی نتوانیم رسید هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند» حافظ
« احسب الناس ان یترکواان یقولواآمناوهم لایفتنون؟ »سوره عنکبوت آیه2
25 مهرماه1389
د.حمیدرضا ابراهیم‌زاده
کلیه حقوق برای مولف محفوظ است.
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
| 
ارسال پیام خصوصی
سیاوش آزاد
محمدرضا آزادبخت
سید هادی محمدی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
ساسان نجفی(سراب) 
نرگس زند (آرامش) 
موفق باش
