دوستان این یک نصحیت نیست ، دلنوشته است .
با درود و عرض ادب به دوستان شاعر شعرناب
بیاییم مرز بین نقد و تخریب و توهین به اعتقادات را بشناسیم و بر اساس احساسات و کم تجربه گی به جای نقد سروده شخصیت و اعتقادات شخصی و مذهبی و اجتماعی کسی را به باد تمسخر نگیریم که این از شخصیت انسانی بخصوص اگر نام شاعر برما باشد به دور است و نهایتأ با این روش راه به جایی نخواهیم برد .
هر انسان آزاده ای اگر آزادگی را در مکتب حسین ( ع) آموخته باشد پس در برابر کسی که هم عقیده او نباشد راهِ ناصواب را در پیش نمی گیرد .
حد اقل بیاییم از زنده یادخسرو گلسرخی مبارز و شاعر بیاموزیم که در دادگاه نظامی رژیم ستم شاهی گفت :
- من آزادگی را در مکتب حسین (ع) آموحتم و از کمونیست به اسلام رسیدم .
نوجوانان و جوانان خوب شاعر بیاییم عقاید سیاسی خود را در نقدها و برخوردها بایگدیگر دخیل ندهیم .
شاعر خوب شاعر سیاسی نیست بلکه شاعر اجتماعی ست .
بیاییم به دور از تعصبات کور و سیاست زدگی اجتماع را ببینیم و بر اساس اعتقادات اکثریت جامعه مان در راه خدا برای مردم بسراییم و اگر در سروده هایم معضلات و نارسایی ها را نقد میکنیم دچار سیاست زدگی های کاذب نشویم و فراموش نکنیم که در نهایت ما یک جامعه مسلمان هستیم که به باورهای مذهبی و عرِق ملی خود پایبندیم .
پایدار باشید و عاشق و یک ایرانی مسلمان .