سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 28 فروردين 1404
    19 شوال 1446
      Thursday 17 Apr 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        ساده ترین درس زندگی این است ،هرگز کسی را آزار نده.ژان ژاک روسو

        پنجشنبه ۲۸ فروردين

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        آنگاه که انسانیت به لرزه می افتد !
        ارسال شده توسط

        علیرضا امیرخیزی

        در تاریخ : سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۷۸۳ | نظرات : ۲۳

           
           آنگاه که دلمان می لرزد ....
        و زمین زیر پایمان به لرزه می افتد ....
        و اشک بی دریغ می بارد .....
        و خون بی حساب  می گرید .....
        600
        و فریاد ها بر آسمان میرسند ....
        و آه  تنها حکمران انسانیت است ...
        600
         
        آه ... 
        آغوشت را برایم بگشای .... 
        که تنها پناه من آنجاست .... 
        که تنها مامن و تنها نیاز من آنجاست .... 
        آغوشت تمام موجودیت من است ! 
        آغوشت دنیای من است .... 
        دنیای جاویدان من است ! 
         
        و چشمها .... 
        و چشمهای زیبای وحشت زده ..... 
        آه ....
        خدا یا  چشمها کجا را نگاه می کنند ؟؟؟ 
         چشمهای کوچک زیبا سراغ چه کسی را میگیرند ؟؟
        600
        و زندگی ......
        ادامه می یابد  ....
        600
        زلزله بزرگ و دلخراش آذربایجان شرقی در دلهای انسانیت  تاثیر عمیقی می گذارد و
        حماسه کمکهای مردمی این مرز و بوم به اندازه ای هست که  نیازی به فراموشکاران
         نباشد برای   ادامه انسانیت .....
         سلام بر ملت بزرگ آذربایجان که همیشه از هر بلایی با افتخار  سر بر آورده اند !
        600
          
          گوز یاشیم ، چشمه اولوب    ---              سرشکم چشمه شد
        داغدان آخیر          ---       ز کوه میریخت
        من بو داغی آغلاییرام    ---    من این کوه را گریستم
         
        داغ آدینی مندن آلیب                ---      کوه (داغ ) نام از من گرفت
        سینه مین آهیندان آلیب           ---          از داغ سینه ام گرفت
        آه چکیرم.....       ---        آه بر کشم...
         یاندیریرام  ...       ---            بسوزانم...
        اود یاغیرام ...       ---           آتش بارم...
         من یاخیرام وارلیغیمی        ---         نابود کنم هستی خویش
        من آخیرام گوز یاشیلا         ---       با اشک خود بریزم من
        آیریلیرام .... آیریلیرام           ---            جدا گردم ...جدا گردم
        1390/6/6
        نمیدانم چرا این شعری را که دو سال پیش نوشته بودم ....
        یک سال  صبر کردم برای انتشارش ....
        واقعا نمی دانم !!!
         
        *********
         
         یک سال از زلزله در آذربایجان گذشت !
         
        روح رفتگان شاد باد .
         
        null
         
         
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۲۰۵۱ در تاریخ سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1