پست های وبلاگ

پیوند عشق ..نوشته : عبدالله خسروی
رفت وآمدهای روزانه به امامزاده برایش عادت شده بود .از وقتی تنها عشق وبهانه زندگیش در بستر بیماری افتاده بود زندگی برایش به کابوسی طولانی شباهت داشت .قرار بود چند وقت پیش مراسم عقدکنان راه بیندازند وحتی خانواده هاشان در جریان بودند  وموافق وصلتشان بودند ولی این ناراحتی قلبی بیموقع چراغ شادی هر دو خانواده را خاموش کرد...یکماهی میشد دکتر تنها راه نجات امیرحسین را فقط پیوند قلب میدانست .پدر امیرحسن آماده بود تا تنها داروندارشان را که یک خانه قدیمی بود برای عمل پیوند قلب تنها فرزند پسرش حراج کند .زمان داشت میگذشت وهنوز قلب برای امیرحسین پیدا نشده بود ..
فرشته آنروز مطابق معمول با امامزاده درددل میکرد واز خدا شفای  عشقش رو میخواست .صدایش میلرزید ودر حالیکه اشک بر پهنای صورت زیبایش جاری شده بود بی وقفه حرف میزد .حاضر بود جانش را فدای سلامتی امیرحسین بکند..
لحظاتی بعد با دنیایی از امید که امامزاده بهش میداد بیرون آمد وراه بیمارستان را در پیش گرفت ...هوا ابری بود وباران شروع به باریدن کرد ..همانطور که میخواست از عرض خیابان رد شود گوشی اش زنگ خورد ..شماره بیمارستان بود ..با دلهره برداشت وتا خواست جواب بدهد ابتدا صدای بوق ممتد ماشینی وسپس ترمز کشداری  تا مغزش سوت کشید وقبل از اینکه بتواند حرکتی کند ماشین او را مثل کاه از روی زمین بلند کرد و  کمی آنطرف تر پرت کرد ..نه گوشش چیزی را می شنید ونه چشمانش جایی را میدید ..
چند روز بعد روح فرشته بر بالای اتاق عمل بیمارستان داشت با خوشحالی عمل پیوند قلب خودش را که دچار مرگ مغزی شده بود وبا رضایت خانواده اش به امیرحسین پیوند میزدند  نظاره میکرد..حالا قلبش در بدن عشق دنیایش می تپید..