پست های وبلاگ

محمدرضا آزادبخت
۳۹ دقیقه پیش
دروداستاد بانوسمیعی هندوانه به مثابه شخصی است که برای خود نماد پردازی و معمای میل می سازد اگر به عنوان یک نماد به آن نگاه کنیم شاعر کم میلی وسردی رسوخ کرده در آن رابرای فقدان بنیادین درمعمای میل هموار می سازد که چنان وانمود می کند دچار میل تحمل ناپذیری است که همگان را به میل انجام شده خود مجبور می کند که باید بپذیرند که چنین است آیا این عارضه دچار فقدان بنیادین نیست
البته آنالیز هندوانه ناخود آگاهش دچار سوژه ی وسواسی است که توان تحریک پذیری را در خود نداد ومدام در خون خود جوش می آورد وهیچ گونه مکانیسم تکوین شده از قبل را برای خود ندارد
هندوانه جوری خود را شکل بزرگ وتجربه دیده می انگارد که سوژه نمادین را به منزله مرگ بازنمایی می کند
باز نمایی از مرگ در هندوانه ای که می تواند همه را معطوف به مرگ کند
بسان نمایشگری است که برای مفقود شدن خود همه را به ورطه بازنمایی از مرگ می کشاند
نتیجه نهایی این است در عین حال عمل هندوانه عملی بسیار تکنیکی است که ساده عمل می کند ومی خواهد بازتاب ها را در کنش چیزی که خو د می پندارد به واکنش تحریک کند
در پایان از بانو سمیعی بخاطر اشتراک زیبایشان تشکر می کنم اگر قصوری بود به بزرگی خود ببخشایید