پست های وبلاگ

درود استاد بانو سمیعی
آقای هیچکاک در دهه پنجاه تصمیم گرفت فیلمی را از روی افکار فروید بسازد که نام آن را سرگیجه نهاد
البته سرگیجه بیماری سفر ناشی از حرکت است
چیزی که در اثر استاد بانو سمیعی روشن است پارادوکسی است ازقبیل تاریک وروشن وسایه و حرکت آنهاست که در تعریف سرگیجه مصداق پیدا می کند
نور وصدا یاد آور فیلم سرگیجه است که جناب هیچکاک بر آن پافشاری می کرد چیزی که فیلم سرگیجه را معروف کرد زوم حلقه دوربینی بود که نشان دهنده سرگیجه فرد است
اگر از لحاظ روانکاوی به آن نگاه کنیم شاعر دنبال آفریدن سوژه برای چیزی ناموجود که به آن موجودیت ببخشد
یعنی گفتن یکچیز که مستلزم سرکوب کردن چیزهای دیگر است
سوژه در اینجا سوژه ناخود آگاه است که می خواهد به وقوف آگاهانه وارد شود یعنی ناخودآگاه بیان نمی شود مگر باتحریف
باید یاد آور شوم که درنحوه سرکردن یا برخورد دیگر سوژه از حالت طبیعی خود خارج می شود ودر وضعیت طبیعی می خواهد به واقعیت عینی دست یابد

آخرین پیام بیا برگردیم
به کدام حالت ؟
که شاعر به وضعیت آن برای دست یافتن واقعیت عینی اشاره نکرده است
چه برداشتی از آن می توان نمود
اینجا سوژه دوباره بازنمایی می شود
به قصد سرکردن فقدان برای
فقدان که استراتژی سوژه را تشکیل می دهد

اگر به آخرین پیام به حالت اولیه خود برگردیم
به نظر شما سرگیجه رفع خواهد شد یا سرگیجه دوباره ظاهر می شود ...فقدان برای فقدان.....

آیا برگشتن به حالت اولیه چه حالتی را می توان برای سرگیجه در نظر گرفت
در سطح فعلیت با وضعیت حاضر خود
سوژه چه فرقی خواهد کرد
به نظرم سوژه بازنمایی می شود برای برگشتن به حالت اولیه
ودر پایان از استاد سیاوش وهیچکاکش یادکنیم وبرایش آرزوی موفقیت دارم
واز استاد بانو سمیعی برای اثر نابشان سپاسمندم
اگر قصوری در تحلیل حقیر هست به بزرگی خود ببخشایند
با احترام محمدرضا آزادبخت