پست های وبلاگ

درود بر شما

قلمتان نویسا

بمانید به مهر و بسرایید

🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸
🌸🌸
🌸

درودبرشما استاد ناظمی عزیزم بسیار عالی و پرمفهوم بود احسنت برشما 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

انسان چون از حقیقت خود دور گردید از بهشت رانده شد . درک عمیق همین امر وبازگشت بخویشتن رمز نجات اوست . بهشت منطقه جغرافیایی خاصی نیست که درروی زمین یا در آسمان به دنبال آن بگردیم . بهشت در خودِ انسان به ودیعه نهاده شده ، لاجرم باید بهشت را در خود کشف کرد ، تااز رشک و کین واندوه ، و از رنج و آلام رهایی یافت وبه آرامش جاودانه رسید .

عطار » منطق‌الطیر »
حکایت طاووس
قصه رانده شدن آدم از بهشت

کرد شاگردی سؤال از اوستاد
کز بهشت آدم چرا بیرون فتاد
گفت بود آدم همی عالی گهر
چون به فردوسی فرو آورد سر
هاتفی برداشت آوازی بلند
کای بهشتت کرده از صد گونه بند
هرک در هر دو جهان بیرون ما
سر فرو آرد به چیزی دون ما
ما زوال آریم بر وی هرچ هست
زانک نتوان زد به غیر دوست دست
جای باشد پیش جانان صد هزار
جای بی‌جانان کجا آید به کار
هرک جز جانان به چیزی زنده شد
گر همه آدم بود افکنده شد
اهل جنت را چنین آمد خبر
کاولین چیزی دهند آنجا جگر
اهل جنت چون نباشد اهل راز
زان جگر خوردن ز سرگیرند باز

فلسفه زندگی انسان از دید من 3 مورد است

1بدنبال حقیقت بودن
2 نیک ورزی و تفکر سازنده
3 لذت بردن و لذت بخشیدن در دایره عقل

هر چیز دیگری در اهمیت بعدیست

درود بر استاد بزرگوار
ممنون ازدمطالب اموزنده وپر بارتون
در پناه حق

خود رابرای همیشه از اسارت نجات داد
چقدرزییبا البته خط به خط آنچه نگاشتید
هنوز هم در پی بقا هست انسان و چهارچوبی که ذهن ساخته و پرداخته حتی خیالات پیروزی وآزادی که فقط و فقط با ناخود آگاهی پاک و آگاه در سطح زمین ممکن است تا انسان از رنج هزاره ها رهایی یابد

عزیزی می فرمودند زمانی أدم از بهشت به زمین آمد که دچار منیت شدزیرا به اسرارخلقت آگاهی داشت و آگاه بود به قدرت خلق خویش که باعث شد زمین مخصوص انسان خلق شده و سپس دارای کالبد ی برای زندگی در جوزمین شود مرحوم افشین یدالهی سرودند
وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

البته آن انسان کامل که خلیفت الله بودند نه انسانهای این زمان و ما که اغلب درک درستی از خود نداریم چه رسد به خداوند ...و عده ای سودجو که هنوز در جنگ برای حفظ بقا مغزانسان ها را در همان قسمت خزنده کنترل می نمایند البته خود انسان نیز سرعت بخشید ....

🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

انسان موجودی آزاد آفریده شده و این آزادی دردوران کودکی با او همراه است اما افراد نمی توانند آزادیِ کودکی را برای خود محفوظ نگاه دارند و فرهنگ های متفاوت در کشورهای گوناگون ،باغلبه بر انسان آزادی را از او سلب می کنند و می گیرند. انسان ناخودآگاهانه از جاذبه های پرهیاهوی بیرونی برای خودش حصار ودام وبند های سخت وناشکننده می سازد وهرگز نمی تواند خودرا از اسارت آنها نجات دهد . انسان بالفطره موجودی آزاد است ، چون پرنده ، چون سایر جاندارانی که ازاد زندگی می کنند وهرگز دراسارت آدمی قرار نگرفته اند . انسان در این حصار ودام وبند ها ناخودآگاه اسیر (خود) می شود ، (فکری بیمار وپرتنش که تمام وجود آدمی را در محاصره ی گریز ناپذیر خود دارد ، وهرکس در پشت باورها واعمال مثلا زندگی روزمره ، افعال ورزشی ، شعری واعتقادی و....و... آن را در خود باپرده پوشی پرورش میدهد ) واین غده ی کاذب امیر وفرمانده او گردیده ووی را بی اختیار تحت سلطه گریزناپذیر خود در می آورد . این فاجعه ای هولناک برای بشریت است که هنوز رهایی از آن برای آدمی میسّروممکن نیست.
در آزادیِ واقعی ست که دیگر (خود) در کسی نشوونما پیدا نمی کند و انسان تبدیل به موجودی آرام ، بی استرس ، بی تنش ، و بی دغدغه ، وحقیقت محور می گردد ودمادم بدون هیچ عذر و مانع ، و بی هیچ حجابی حقیقت هستی واسرار (خدایی) را کشف می کند که همین نیز راز خلقت انسان است اما هرگز برای (ذهن/عقل) درکسی قابل فهم وادراک نیست. اما ذهن آدمی ، هرکسی را به محاصره ی خود در آورده واز حقیقت وجودی اش دور می کند . واورا درسرابی مهلک یک عمر سرگردان نگاه می دارد . افراد نمی توانند خود را از سلطه ی ذهنِ شرطی شده ی خود نجات دهند ، چون نفس این عمل خطا وانحرافی برای ذهن قابل فهم و تشخیص نیست ، هم نیروی مجریه و هم قوه قضاییه (نیروی قضاوت وداوری) در افراد همان ذهن شرطی شده و یا فکر است . یعنی انجام اعمال خطارا ذهن شرطی شده است که کورکورانه به افراد تلقین و تحمیل می کند .
من فیزیولوژیست ، یا روان شناس و یا متخصص مغز نیستم ولی توانایی مشاهده ی افعال ورویکرد مداوم ذهن وفکر را در خود به دست آورده ام . ذهن شرطی شده ی ما سارقی ست که افکار را از ما می دزدد و براساس قالب ، وچارچوب خودش آنهارا ساخته و پرداخته و به ما تحمیل می کند ، ما گرفتار افکار منسوخ شده ی ذهن شرطی شده ی خود گشته و چون یک زندانی اسیر سیاهچال تیره و تاریک ذهن شرطی شده در خود می شویم واین جز فلاکت و تیره بختی نیست.افکاری که ذهن شرطی شده به ما القا و تحمیل می کند افکاری سوخته و بیجان و مُرده اند و همین عمل ذهن ، مارا از دریافت فکرِ نو به نو وتازه محروم می کند و به دام افکار کهنه می اندازد . اگر عمیقا این موضوع را درک کنیم ، می بینیم که انسان دچار چه فاجعه ی غیر قابل گذشت وجبرانی در خود شده است .چون حقیقت برای ذهن قابل ادراک نیست ، ذهن هرکسی را از حقیقت دور می کند ، چون ذهن از درک درست حقیقت بیم و هراس دارد ، چون رفتن به سوی حقیقت با متلاشی شدن ذهن روبروست ، وبه همین علت ذهن شرطی شده برای هرکسی حقیقتی توهمی ، و فرضی و خیالی می سازد وبا فریب فرد اورا دراین ورطه ی هولناک گرفتار می کند . درک عمیق همین موضوع می تواند آدمی را از شگرد و خدعه ، و فریب ذهن جدا نماید .
هزاران سال است که آدمی بوسیله ی ذهن شرطی شده ی خود ، دچار یک چرخش انحرافی در خود گردیده که هنوز نتوانسته است نسبت به آن در خود وقوف پیدا کند و با خودآگاهی خودرا از آن انحراف وپیامدهای مخرب ، و مخوف و هلاکت بار آن جدا سازد وبه همین دلیل به یک زندگی مسکنت بار وپراز رنج و اندوه و همراه با خشونت و ستیز گرفتار شده . واکاوی این موضوع و به اگاهی رسیدن در باره ی آن برای هرکس فقط در خود فرد امکان پذیراست . باید اعمال و حرکات و نیرنگهای ذهن شرطی شده را در خویشتن واضح و روشن دید وخود را از اسارت ذهن خود نجات داد .بارها گفته ایم که ذهن ما ماهیتا ترس و بیم و نگرانی ست وهمین اضطراب و نگرانی ذهن شرطی شده مانعِ روشن بینی ما می شود . من وقتی در پناه عقیده وباور و مکتبی به آرامش و سکونی (اماکاذب) رسیده ام ، جرات در هم ریختن وویران کردن این ستون و تکیه گاه امن ! را ندارم و نگرانی و ترس بطور بی وقفه مرا در خود تنیده و از فکر واندیشه ی سالم وتازه دور می کند ودرچنبره ی افکار کهنه نگاه می دارد ولی درهر سطحی به سهولت نمی توانم آن را درک کرده وبفهمم .
ذهن شرطی شده ازکودکی هرکسی را محبوس خود نموده واز وی موجودی تک محور ویک بعدی و چشم بسته و خودرو می سازد . آدمی در حصار ذهن خود از تمامیت خویش جدا می شود اما این ریزش وتغییر ماهیت برای علما ودانشمندان و صاحب نطران هم قابل ادراک نیست. درک این مطلب هم قدری دشوار است ، چون اولین چیزی که به ذهن متبادر در هرکسی می شود (عقل) در آدمی ست . اما عقلی که مارا در محاصره ی خود دارد ، این ذهن است که فاقد هوشیاری و ادراک می باشد وبه همین دلیل مارا در سیاهچال تکرار عادت گرفتار می کند اما بارهایی از این عقل /ذهن ناتوان ، هریک به عقل دیگری در خود دست می یابیم که این عقل هوشیار وتوانمند و هوشمند است و توانایی ادراک تا بی نهایت و بیکران را داراست. ولی شانس بشر در این است که این فاجعه روزی از نظر علمی به اثبات برسد ، چون باگذشت قرنهاهنوز بشر نتوانسته است حقیقت ازلی وسرمدی خودرا در خویشتن به معنی واقعی آنچه هست درک وبا آن ارتباط برقرار کند .
بلی این ذهن شرطی شده است که هرکسی را ناخودآگاه اسیر (خود) می کند و تارومار کردن خودآگاه ذهن شرطی شده در خود ، هرکسی را از مخمصه و سراب هولناک(خودمحوری) رها می سازد .انسان علیرغم پیشرفت های حیرت انگیز عقلی اش دردوران معاصر وشکافتن رازورمز کرات آسمانی دیگر برای خود باسفرکردن به آنها ویا با کمک تلسکوپ و ابزارهای قدرت مند ، نه تنها خودباخته ذهن شرطی شده ی خویشتن است بلکه بازیچه ی ذهن بیمار وناتوان خود گردیده واثرات وخامت بار این عارضه را در بسیاری از اعمال ورفتار ونتایج زندگی فردی و جمعی و گروهی او در سطح خانواده و یک کشور به روشنی می توان دید......

سلام
وعرض ادب دوست گرامی

درود بر شما جناب ناظمی مبحث جالبی را از اندیشه تان خواندم

به شخصه جایگاه فراتری برای ذهن قائل هستم و این بعد تمایل به حقیقت ازلی و بقول بعد ماورایی تر خواست ها و تمایلات بشری هم سوژه ای ساخته همین ذهن است. به باور من از ابتدای حیات بشر پیکار جنبه جسمانی و ماورایی انسان وجود داشته است و ذهن در این بین همان طور که خودتان اشاره کرده اید دست به سوژه سازی های متعدد زده است برای آرام گرفتن ابهامات بی پایان انسان . شاید بتوانم بگویم ذهن مثل کارگردانی کارگاه های مختلفی برای سرگرمی او ساخته است که بخشی هم مربوط به جنبه ماورایی است
انسان در مواجه با میرایی و فناپذیری و عدم پاسخ به چرایی بعد ماورایی را از ذهن تولید کرد. بعد ماورایی با ساختن داستان هایی از زندگی پس از مرگ و ادامه حیات حس آرامش از دست رفته را به انسان بازگرداند و ذهن انسان را بین ماورا و بعد جسمانی قرار داد

سلام
بانوی ارجمند
سپاس از حسن توجه شما و تفسیری که در باره ی ذهن فرمودید
اما
ذهن در آدمی پاره ای ناتوان و ناقص از مغز اوست که توانایی ادراک وفهمِ حقیقت ازلی وجود انسان را ندارد . ذهنِ شرطی شده در وجود آدمی سراپابیم و نگرانی و ترس شده است و انسان را ذهن شرطی شده ی اوست که دچار اضطراب و اندوه و رنج می سازد . ذهن توانایی درک درست حقیقت وجودی انسان را ندارد ، به دلیل استحاله بودن در ترس ، برای فرد ماهیت و یا هویتی خیالی و توهمی که سراپا باز ترس و نگرانی ست می سازد و فرد را ناآگاهانه گرفتار آن ماهیت بدلی و کاذب می سازد و قطعا انسان را از اصل و ماهیت اصیل خودش دور می کند .(ذهن بیم و نگرانی ست ، سراپا ترس و دلهره واضطراب است وجز ترس و نگرانی نیز ساخته و پرداخته و مولود ذهن شرطی شده درهرکس نیست و درک عمیق این زایش و بالندگیِ کور و کاذب ، فرد را ازاسارت ذهن شرطی شده برای همیشه جدا می سازد).
مولانا در ابیات متعددی ، ذهن را عقل انسان می بیند ، وحقیقت وجودی فرد را عشق ، که می گوید ؛
عشق آمد، عقل از آن آواره شد
صبح آمد،شمع از او بیچاره شد
ویا
عقل در شرحش چو خر در گل بخفت
شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت
و
پس چه باشد عشق ؟دریای عدم
در شکسته عقل را آنجا قدم
و
چون قلم اندر نبشتن بر شتافت
چون به عشق آمد ،قلم بر خود شکافت


هر چه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن

با ظهور عشق ( ماهیت واقعی وذاتی انسان) دیگر (ذهن/عقل) در آدمیان جایگاهی ندارد
آنچه مولانا می گوید امری بیانی و کلامی نیست بلکه تجربی و شهودی ست که با روشنی و فراست در خودش کشف می کند . واین اتفاقی میمون و متقن و قطعی ست که هرکس باید آن را با خودآگاهی در خودش کشف کند . باز تاکید می شود ، ذهن توانایی درک حقیقت را ندارد و ماورا و ابعاد روحانی که برای هرکس می سازد جز توهم و خیال وسایه نیستند و فرد باید خودرا از اسارت ذهن شرطی شده ی خود کاملا رها سازد تابه جایگاهی فراتراز ذهن وارد شود .

آدمی ، موجودی تنهاست وسالهای سال با تمسک به قدرت و ثروت وبرتری جویی و...و... از تنهایی خویش فرار می کند اما در کهنسالی و پیری با بی رنگ شدن قدرت طلبی وثروت و برتری جویی و یاخارج شدن از دایره ی انها ، دوباره به تنهایی اش باز می گردد واین علت دردمندی و سرگردانی اوست که هرگز اورا رها نمی کند.
انسان ، باید فارغ از اطلاعات علمی که در باره ی ماهیت وساختار مغز وذهن و عملکرد آن دارد ، برای رهایی از درماندگی و استیصال و حیرانی وسردرگمی ، لاجرم روزی به این آگاهی نیز برسد ؛
که موجودی در اسارت ذهن شرطی شده ی خویشتن است و ذهن شرطی سراب را برای او دریا ، و زندگی توام با صلح و آسایش و آرامشش را به یک ستیز و جدال بی امان تبدیل می کند وبا این خودآگاهی ست که انسان صددرصد دگرگون و متحول می گردد واز وجود او انسانی دیگر زاده می شود که این انسان دردمند و مبتلا نیست .
..

🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵

تاثیرات مثبت اندیشی بر جسم و پیشرفت فردی بارها توسط دانشمندان به اثبات رسیده است...حال آنکه خودمان هم میتوانیم با دقت در احوالِ خود و دنیای اطرافمان به درک بهتری از همنواییِ افکار با جسم و زندگیمان برسیم.

امان از روزی که اجازه دهیم"منفی بافی و چسبیدن به اتفاقات روزانه"عادت ذهن ما شود....ذهن جایگاه جولانِ خاطرات مرده و باورهای ضعیف شود ؛نمیشود و نمیتوانم را بر ما تحمیل کند ....ما بَرده خواهیم بود و ذهنِ منفی باف 'پادشاهی زورگو 'که حال خوش ِ مارا می بلعد‌ ‌.

حاکمیت را به خودِ واقعی تان بدهید .به آنچه قلب و اصلتان ندا میدهد گوش دهید... به خوبی ،خیر و شادی اجازه ی ورود بدهید .....چه فکری احساس بدی به شما میدهد ؟ آن را رها کنید ....بگذراید با حذف افکار منفی ذهنتان کم کم کارخانه ی تولیدِ افکار سازنده و زیبا شود.

درود برشما

سلام
بانوی ارجمند خانم نرگس زند
هزاران سال است که ذهن تکیه گاه آدم هاست اما دنیایی بی رحم و خشونت بار وپراز نیرنگ و دروغ برای آدمی ساخته است دنیایی لبریز از قهرو خشونت و جنگ و خون ریزی های مداوم ، لبریز از کینه توزی و خون آشامی، که شاهد روابط خصومت بار انسانها با یکدیگر ، وجنگهای ویرانگر به گواه تاریخ در آن هستیم . دنیایی که ذهن برای بشر کشف می کند و می سازد ، دنیایی ایده آلی و ارمانی ست نه دنیایی حقیقی وواقعیِ انسان . ذهن لبریز از تناقض و تضاده و زمانی که در بن بست قرار بگیرد از نابودی انسان واضمحلال وتباهی او نیز ابایی ندارد . پس ذهن هرچند دنیایی خجسته و شور آفرین را در خود تداعی می کند اما نفس خطا را نمی تواند درک کند وبفهمد وبه راحتی فرد وافراد را به بی راهه سوق می دهد . ذهن ماهیتا رویا آفرین است چون حقیقت وجودی انسان برایش قابل ادراک نیست ، از آدمی صندوقی وحجمی پروانباشته از کینه ، آز ، حسد ، نفرت و دورویی و ریا و خصومت و مردم آزاری می سازد که حقیقت وجودی انسان کاملا مغایر و خلاف این صفات تحمیلی به اوست . انسان باید لاجرم به خطا و کج اندیشی ذهن در خود پی ببرد و خود را از اسارت آن نجات دهد و راز سعادت بشر نیز همین است. تفکری که از ذهن در هرکس تراوش می کند تفکری دوگانه بین ودوئیت محوره . ذهن با وحدت و یگانگی بیگانه است وبرای درک این هدف باید از ذهن فراتر رفت تا به تمامیت خویش ویا عقل کامل در خود دست یافت وتازمانی که نتوانیم به تمامیت خود برسیم گرفتار سرابیم....
حاکمیت را به خودِ واقعی تان بدهید .به آنچه قلب و اصلتان ندا میدهد گوش دهید... به خوبی ،خیر و شادی اجازه ی ورود بدهید .....چه فکری احساس بدی به شما میدهد ؟ آن را رها کنید ....بگذارید با حذف افکار منفی ذهنتان کم کم کارخانه ی تولیدِ افکار سازنده و زیبا شود....بلی ، انسان باید با صفات ذاتی اش انس بگیرد تا به کمال وتعالی برسد ، اما سارقی که در ابتدای راه ، دست به سرقت زده و صفات اصیل را از اوربوده و صفاتی مغایر ، و تصنعی وبدلی وکاذب را به انسان تحمیل می کند همان ذهنِ شرطی وبرنامه ریزی شده اوست. این از شگرد وترفندهای ذهن است که به آرامی هرکسی را فریب می دهد وانسان باید نسبت به شکل گرفتن این خطا در خود همیشه بیدار وهشیار باشد تا گرفتار آن نشود ، واین امر جز باشناخت ذهن شرطی شده امکان پذیر نیست .
انسان برای رسیدن به آرامش و بی غمی وبرای دست یافتن به سعادت و خوشبختی باید خودش را خودآگاهانه از کلاف ذهن شرطی شده ی خویش رها نماید چون راهی بجز این ، برای سعادت و بهروزی آدمی وجود ندارد.ماهیت ذهن جز فریب و دسیسه نیست و خوشبخت کسی ست که به دغل کاری ذهن در خود پی ببرد و خود را از اسارت ذهن شرطی شده خود رها نماید .ساختن یک جامعه ی ایده آل و مدینه فاضله زمانی برای آدمیان ممکن است که یکایک ویا اغلب مردم در روی زمین ودرهرکشوری پی ببرند که بازیچه ی ناخودآگاه ذهن شرطی شده ی خود هستند .

🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

سلام
بلی بانوی فرهیخته و ارجمند
فراتراز ذهن جایگاه دیگری برای انسان در هر انسانی وجود دارد که برای رسیدن به آن باید از دایره ی مجهولِ ذهنِ شرطی شده ی خود کاملا رها گردید تا بطور تجربی و شهودی وعینی و ملموس به آن جایگاه برتر وروحانی در خویشتن دست یافت . اما مکرِ ذهن در آدمی به حدی ست که ذهن براساس آموخته هاو اطلاعات اکتسابی و شنیدارها..... سایه ای از همان جهان روحانی ساخته وباز صاحب خود را باهربارِ علمی که دارا باشد گرفتار آن دنیای تصنعی وکاذب می سازد که باید نسبت به این سیرفریب در خود ، بسیار هوشیار ومداوم بیدار بود تا اسیر فریب های ذهن شرطی شده ی خود نشویم .اگر روزی انسان بتواند نه بطور نادرو فردی بلکه فراگیر وجمعی ، خودش را از مخمصه ی شرطی شدگی ذهن خلاص سازد ، بعداز آن دیگر در جهان او نشانی از ظلم و ستم و تجاوز و زور گویی و حق کشی وبی عدالتی وجود نخواهد داشت وشرط نجات بشر نیز جز همین نیست...

عرض ادب
درود بر شما استاد گرانقدر

.......
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد .....حافظ
غوطه ور شدن عمیق تر در این بیت شعر حافظ ودرک مفهوم آن ، هرکسی را به درک درست این حقیقت می رساند که این پیام حافظ دچار تردید وابهامیه که با آن اختیار انسان را به خدا دادن ، و خودرا بی اختیار طلقی کردن است چون دراین حال فرد احساس آرامش وسبکی می کند . در حالی که انسان موجودی آزاد وفاعل مختار است ولی متاسفانه بدون درک این حقیقت مبرهن وبالفعلِ خویش در هر بن بستی اختیار خودرا برای تبرئه و آرام کردن خود به خدا محول می کند واز حقیقت وجودی خودش به اندازه تمام قرنهافاصله می گیرد.
سلب اختیاراز انسان ، بستن چشم خود دربرابر اعمال وافکار خطای خویشتن است . برای شناخت درست و حقیقی انسان ، باید خودرا به مفهوم واقعی شناخت. یعنی جز خودشناسی رمز شناخت درست انسان نیست .همانگونه که لازمه خداشناسی برای هرکس خودشناسی ست لازمه انسان شناسی نیز جز خودشناسی نیست . برای شناخت درست خود نباید در کتابها به دنبال مفهوم مورد نظر گشت بلکه باید آگاهانه در خود به دنبال حقیقت خود بود .تمام تلاش من این است که سعی می کنم پرده از مقابل ذهن کنار بزنم وبا کنار زدن ظلمت وتیرگی وغبارهای پیرامون ذهن شرطی شده ، ذهن را روشن تر نشان بدهم ، حال چقدر موفق هستم یا نیستم نمی دانم اما خودِ افراد کاوشگر باید آمادگی تحول و دگرگونی در خود را داشته باشند و ذهن را روشن و شفاف با افکار آن در خود ببینند که همین دیدن ناب وخالص برای رهایی از چنبره ی ذهن برای آنها می تواند باشد.....

درود فراوان بر استاد بزرگوار

درود جناب استاد ناظمی
مطلب بسیار مفیدی بود
سپاس از اشتراک🙏🙏🙏

🙏🙏🙏🙏

دلت را پراز عشق خدا کن
تا ابرها همه بی وقفه برای تو ببارند..
 تپش قلبت
 که با موج خدا تنظیم شود ..
تمام کائنات 
در جشن خلقت تو به پای کوبی در آیند..
آنچه از ابتدای موجودیت بر خود کرده ای
ظلمیست بر مقام والای انسانیت تو.. 
تو انسانی و منزلت تو تا آسمان هفتم ادامه دارد..

بد نیست در غزلی از حافظ این مطلب را دنبال کنیم

سال‌ها دلْ طَلَبِ جامِ جَم از ما می‌کرد

وان چه خود داشت زِ بیگانهْ تَمَنّا می‌کرد

گوهری کَزْ صدفِ کون و مکانْ بیرون بود

طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد

مشکلِ خویشْ بَرِ پیرِ مُغانْ بُرْدَم دوش

کو به تاییدِ نظرْ حلِّ مُعَمّا می‌کرد

دیدمش خُرَّم و خندانْ قَدَحِ باده به دست

و اندر آن آینهْ صد گونه تماشا می‌کرد

گفتم این جامِ جهان بین به تو کِیْ داد حکیم؟

گفت آن روز که این گنبدِ مینا می‌کرد

بی دلی در همهْ احوالْ خدا با او بود

او نمی‌دیدش و از دورْ خدا را می‌کرد

آن همهْ شعبده‌ها عقل که می‌کرد این جا

سامِری پیشِ عصا و یَدِ بِیْضا می‌کرد

گفت آن یار کز او گشت سَرِ دارْ بلند

جرمش این بود که اسرارْ هُوِیْدا می‌کرد

فِیْضِ روحُ الْقُدُس ار باز مَدَدْ فرماید

دیگران هم بکنند آن چه مَسیحا می‌کرد

گُفْتَمَشْ سِلْسِلِۀ زُلْفِ بُتان از پِیِ چیست؟

گفت حافظ گله‌ای از دلِ شِیْدا می‌کرد

درود استاد ناظمی
آموختیم از محضرتان