پست های وبلاگ

استاد بانو "صدیقه صنیعی" شاعر خوزستانی در سال ۱۳۳۲ خورشیدی، در شهرستان اهواز دیده به جهان گشود.

 

ایشان دارای مدرک کاردانی آموزش ابتدایی و بازنشسته‌ی آموزش و پرورش خوزستان است. از میان اشعارش «پلاک» که در سال ۱۳۸۴ در حضور رهبر ایران،  قرائت شد منحصر به فردترین آنهاست.

 

از ایشان تاکنون چند مجموعه شعر غزل، چهارپاره و رباعیات از خود منتشر کرده، از جمله: 
- تا کدامین اوج، ۱۳۸۵ 
- هیشکی خودت نمیشه، ۱۳۸۹ 
- تو حرف آخر منی، (رباعی‌ها) ۱۳۹۰ 
- زندگی می‌کنم کنار خودم (منتخب غزل‌ها و چهارپاره) 

 

▪نمونه‌ی شعر:
(۱)
باغ آفت رسیده‌ای ای دل                 
چینی لب پریده‌ای ای دل
تو کجا و سعادت عشقش؟               
میوه‌ی نارسیده‌ای ای دل
باز بینم سکندری خوردی                
بلکه با سر دویده‌ای ای دل
روی گلبرگ گونه‌ام از اشک          
باز هم خط کشیده‌ای ای دل
در شب تار و سرد زندگی‌ام          
چون ستاره دمیده‌ای ای دل
از تمام جهان تو را دارم                     
گرچه در خون تپیده‌ای ای دل
ای که با مرگ آرزوهایت                 
به ته خط رسیده‌ای ای دل
تو که پیراهن شکیبایی                   
بر تن خود دریده‌ای ای دل
تو که از باغ آرزوهایت                
غنچه‌ای هم نچیده‌ای ای دل
گرچه گفتی صبوری و ساکت            
بینم آخر بریده‌ای ای دل.

(۲)
رفتی و بجز ياد تو را باد نياورد             
جز بوی خوش از آن همه اجساد نياورد
در يك شب آؤام تو را هديه به من داد            
اين بار خدا بر دو به فرياد نياورد
در شهر چه شيرين دهنان منتظر، اما                         
بر دوش، كسی زان همه فرياد نياورد
چون برگ گلی باد تو را برد از اينجا                  
اما خبری زان قد شمشاد نياورد
از جبهه كسی بهر عروسان پريشان                 
حتی يكی از آن همه داماد نياورد
افسوس، همه دست تهی آمده بودند           
يك فرد، كسی زان همه افراد نياورد
بهر دل صد مادر دلواپس دل خون                
جز ياد، كسی زان همه اولاد نياورد
نه ساعت و پيراهن و حتی نه پلاكی             
از آن گل نشكفته كه افتاد، نياورد
حتی نفسی نيست كه بی‌ياد تو باشد                
ای آنكه دلم غير تو را ياد نياورد
جاويد شمائيد كه جز خاطره‌هاتان                   
چيز دگری همره خود باد نياورد.

 

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)