سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریاعضای آنلاینمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۲- امید ۳- خسته‌ام ۴- 🐍زهرمار🐍 ۵- ...قندپهلو... ۶- عشق مولاعلی .علیه السلام . ۷- خوشم می آید ۸- خود بشو.حکیمانه 5 ۹- مهرانه+ عطش عریانی+دُردِ دَرد+ آشنایی. ۱۰- ژن مشکوک کانال تلگرام شعرنابتقویم روزيکشنبه 18 خرداد 1404 12 ذو الحجة 1446 Sunday 8 Jun 2025 حمایت از شعرناب |
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
 |
 |
|
| 
این پست با شماره ۱۲۴۷۳ در تاریخ چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۳:۲۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید
۳۴ شاعر این مطلب را خوانده اند
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق،احسان فلاح رمضانی،سید هادی محمدی،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،م فریاد(محمدرضا زارع)،عباسعلی استکی(چشمه)،رویا ادیب (نازبانو)،مهدي حسنلو،سینا خواجه زاده،سید محمدرضا لاهیجی،محمدحسن پورصالحی،لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)،ورمز،محمد گلی ایوری،احسان کریمیان علی آبادی،قربانعلی فتحی (تختی)،منیژه قشقایی،علیرضا شفیعی،فاطمه بهرامی،کوثر سخی زاده،مهرداد عزیزیان،روح اله سلیمی ناحیه،شاهزاده خانوم،منصور فرزادی،بهــاره طـــلایـی زیدی،فرشید افکاری،درویش حسین ندری،محمد علی رضاپور،زلیخا رامیار،امید سحر،عارف افشاری (جاوید الف)،ابوالحسن انصاری (الف رها)،جواد کاظمی نیک،قانع تهرانی،فرامرز عبداله پور
نقدها و نظرات
 چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۴۱
در بارۀ وزن متقارب عموماً اعتقاد بر این است که این وزن مانند وزن رباعی ایرانی بوده و بر اساس اشعار یازده هجایی ابداع شده و اشعار یازده هجایی ایران باستان در اوستا درج گردیده و موجود استآنچه از تحقیقات اوستاشناسان معلوم می‌شود بخش عمده‌ی اوستا منظوم و شامل اشعار هجائی می‌باشد. کهن‌ترین قسمت‌های اوستا «گاتها» می‌باشد که حاوی سرود‌های مذهبی زرتشی است که همه دارای آهنگ بوده و فعلا جز الفاظ و قالبی بی‌روح چیزی از آنها به دست ما نرسیده است و اساساً همان طوری که کلمه «گورانی» که در کردی برای این ترانه‌ها استعمال می‌شود مرادف با شعری است که با آهنگ خوانده می‌شود کلمه «گاته» نیز که جمع آن «گاتها» می‌باشد به‌معنی سرود و شعرهای منسوب بر زرتشت بوده است که با آهنگ در مراسم مذهبی خوانده می‌شده است. قسمت‌های مختلف گاتها که شامل اهنودگات (اهون ویتی ahûnavaiti) و اشتودگات (اشتاویتی ûshtavaiti) و سپنتمدگات (سپنتامینیو spentamainyû) و وهوخشتر (vohûkhshathra) و وهیشتوایشتی (vohishtoishay) می‌باشد به‌ترتیب شامل اشعار شانزده هجائی (٩+٧) و یازده هجائی (٧+٤) و یازده هجائی (٤+٧) و چهارده هجائی (٧+٧) و دوازده هجائی (٧+٥) است که قسمت اخیر گاهی شعر نوزده هجائی است که دارای درنگ و مکث کوچکی می‌باشد اوستا کهن ترین کتابی است که اشعار یازده هجایی که بحر متقارب از آن پدید آمده درج گردیده و سندی غیر قابل انکار است مبنی بر ایرانی بودن بحر متقارب  چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۰۴
درود بر شما 
 چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۴۷
ز شیر شتر خوردن و سوسما ر عرب را به جایی رسیده است کار که تاج کیانی کند ارزو تفو بر تو ای جرخ گردون تفو . . . چقدر قشنگ ه این شعر چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۴۹
وزن عربی شاهنامه یکی شدن چین و ایران پو پو لیسم و سوسییالیسم و هزار ایسم دیگر . . چرا ادم باید وقتشو بزاره اینا رو سر هم کنه؟ چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۶:۵۸
درود بر شماچقدر زیبا بیان می فرمایید بنده این متن را در پاسخ به گفته های اخیر نوشتم آنچه مهم است این است که فردوسی بزرگ حتی یک کلمه عربی در شاهنامه بکار نبرده و واقعا ایران زنده کرد آقای فلاح می فرمایند این اعتقاد مبنی بر ایرانی بودن بحر متقارب نژاد پرستانه است در صورتی که اینطور نیست  چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۷:۱۹
درود آقای حاجی پوری گرامی سپاس برای زحمتی که برای این مقاله کشیدید و سپاس برای باز گذاشتن نظرات که نشان از آزاداندیشی شما داره این ناچیز نه وطن پرستم نه بیگانه پرست، و کره ی زمین رو وطن انسان میدونم، و هر انسانی رو هموطن و محترم، و بنابراین تمام دستاوردهای علمی و هنری و فرهنگی همسو با تکامل انسان رو مربوط به هر قوم و ملتی که باشه، محترم میدونم و از بانیان و تکمیل کنندگانشان سپاسگزارم و از هرکسی که خالصانه و بدون تعصب و بدون حُبّ و بغضهای افراطی، برای تجلّی حقیقتی تلاش کنه سپاسگزارم. واقعاً در بُعد هنری چندان مهم نیست که ریشه ی اوزان مختلف کجاست، مهم برگها و میوه های این دستاورد هنری است. اروپا که مهد استعمارگری در تاریخ معاصر است، بلاهای متعصبانه ی وطن پرستی و قوم پرستی و مذهب پرستی را که مربوط به چند قرن پیش خودشون بوده، به جان مردم کشورهای جهان سوم انداختن، و خودشون مرزهای سیاسی(کشوری)، و تعصبات قومی و مذهبی رو در اروپا عملاً از بین بردن، و نشستن و به ما جهان سومی ها بخاطر تمایلات متعصبانه ای که هدیه ی خودشان به ما است می خندند. بقول هگل: وطن واژه ی استعمار است، باید محدودیت برای کره ی زمین قائل شد. زنده باشید
 چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۹:۱۳
دروداز خجسته‌ای شنیدم که دیوان حافظ هم بروزن عاریه‌ای است از تازیان، مثلا آنجا که می‌فرماید: ای مگس عرصه‌ی سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری  چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۱۹:۴۷
جناب حاجی پوری عزیز دوستان میدونن که من به ندرت وارد مباحث دوطرفه میشم چون هر بحثی رو نیازمند تخصص و یا حداقل آگاهی از نظرات اهل فن و محققین میدونم و اگر شما مطلبی در پاسخ به موارد ارسالی من نمیگفتید متذکرتون نمیشدم.چون میدونم هر صحبتی نیازمند آگاهی از جوانب گوناگون هست.غربی ها با مسائل نژادپرستی و تفاخرهای دروغین قومی و نژادی قرن ها کشورهای متمدن رو مورد تاراج و غارت قرار دادن و من تعجب میکنم از دوستانی که قضیه رو وارونه جلوه میدن.شایعات نژادی غوغا میکنه در دهان و ذهن مردم و حتما باید به این مسائل پرداخته بشه.در ضمن اروپایی ها الان درگیر جنگ و ارسال سلاح های کشتارجمعی به سراسر جهان هستند و دنبال اختلافات قومی و قبیله ای برای چپاول و غارت بیشتر هستند.البته الان خودشون درگیر جنگی خانمان سوز هستند که فکر نمیکنم فرصت خندیدن به دیگران رو داشته باشن.داعش هم محصول اروپا و آمریکا برای اختلافات قومی و قبیله ای بود.برخی خیلی احساسی صحبت میکنن که واقعا جای تعجبه!!!!! در ضمن خیلی مهمه که ریشه اوزان شعری بکجا برمیگرده.اگر فردوسی با اوزان عربی آشنایی پیدا نمیکرد شاهنامه ای هم در این وزن حماسی پدید نمیومد که الان عده ای یاوه سرا با دستاویز شاهنامه و تهمت زذن به فردوسی حکیم به مسائل نژادی دامن بزنن.پس این مباحث خیلی مهمه و باید مو رو از ماست بیرون کشید تا عده ای تفسیرهای بنی اسرائیلی از شاهنامه ارائه ندن اونهم بدون کوچکترین تخصصی.شاید در آینده مقاله ای بنویسم در اینزمینه که چرا انسان ها بدون علم و تخصص در هر زمینه ای اظهارنظر میکنن مخصوصا در مسائل ادیان و تاریخ که نیازمند یک عمر مطالعات و تحقیقات برای صابنظر شدن هست.شاید ریشه های روانشناسی اجتماعی افراد باید در این زمینه بیشتر مورد کاوش قرار بگیره چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۱ ۲۱:۵۷
سلام آقای فلاح گرامی برادر جان! ما هم مسلمانیم ولی این دلیل نمیشه که هرکی لباس عربی پوشید، جلوش تعظیم کنیم. بقول استاد سخن_سعدی شیرازی_ : تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت در ضمن از نظر این ناچیز، نه تنها داعش و این فرقه های ریز و درشت، که همه ی حکومتهای حال حاضر روی زمین، ساخته و پرداخته و دست نشانده ی استعمارگران و استثمارگران هستند. این حرفم هم کاملاً مستنده، انشاالله زنده باشید و عمرتون طولانی باشه، و همچنان به مطالعات و تحقیقاتتون در زمینه ی تاریخ ادامه بدید، دویست سال دیگه تاریخ امروز رو بخونید تا اسناد و مدارک حرفهامو ببینید  زنده باشید
 پنجشنبه ۳۱ شهريور ۱۴۰۱ ۰۸:۵۴
سلام و عرض ادب و احترام به شما جناب حاجی پوری عزیز و به شما اساتید گرانقدر و صبور جناب آقای حاجی پوری زحمت کشیده اید و زحمت شما قابل تقدیر است مطالب جالب و ارزنده ای را در پست ها خواندم و برایم جالب بود و از شما عزیزان کمال تشکر را دارم و برای اینکه حضوری داشته باشم نکته ای را جسارتا هرچند دیر رسیدم ، عنوان می کنم اولا از ابراز نظرم عذر خواهم و قصد و قرض خواصی ندارم برای رسیدن به یک کار نهایی نیاز به صرف زمان زیادی است و عمر انسان هم کوتاه ولی باید در نظر بگیریم که یک تحقیق همانند یک آزمایش و یک معیار سنجی و یا یک اندازه گیری است و در روند رسیدن به نتیجه یک آزمایش چندین عامل دخیل می باشد و در حقیقت چند خطا باید در نظر گرفت اول : خطای فردی ، که خود فرد آزمایشگر تحت تاثیر شرایط شخصی ممکن است دچار خطا گردد . دوم : خطای ابزاری ، باید درصدی خطا برای نوع ابزار بکار رفته منظور گردد. سوم : خطای سیستماتیک ، ناشی از نوع سیستمی می باشد که بر آزمایش حاکم است در نهایت بنده بی غرض فردوسی بزرگ را یک مرد خردمند و پارسی گو و دوستدار بشریت میدانم و حتی یکی از کرامات خداوند به بشریت است. و این فقط یک نظر است و لاغیر. از جناب زارع گرامی هم بابت پست و نظر ارزشمندشان سپاسگزارم بدرود  جمعه ۱ مهر ۱۴۰۱ ۰۶:۵۹
درود بر جناب حاجی پوری گرانقدر سپاس از انتشار این پست مفید سوای مطالب ادبی و تاریخی که توسط استادان ارائه شد از دیدگاه های مختلف دوستان عزیز نکته های جالب و قابل تأملی قابل برداشت می باشد. یکی از این نکات گفته جناب استاد زارع می باشد که فرمودند سیاستمداران موفق منافق و دورو هستند و کاملا درست به نظر میرسد سیاستمداران موفق (سیاستمداران روی صحنه) معمولا هنرمندان قابلی هستند که قادرند چهره خود را مطابق سلیقه ای که برای جامعه ساخته شده به نمایش بگذارند ...  يکشنبه ۳ مهر ۱۴۰۱ ۰۳:۱۷
سلام و درودو امّا بعد یک به یک کامنت ها را خواندم، وَ تعجب کردم، چرا که کدام این مناظرات و تعصبات و گاه مشاجرات ما را به سرمنزل می‌رساند، صدها مجلد کتاب هم در بابِ اینگونه مسائل نوشته شود نه ارزش ورق زدن دارد، نه بدردِ خواندن می‌خورد، نه دردی از مردم دوا میکند، نه چیزی بر شکوفا شدن خرد افزون میکند، نه ادبیات و شعر را حامله از شعور و فکور میکند، فلان وزن از که بوده، از کدام کشور برخاسته، اوّل بار چه کس بر آن شعری سروده، چه فرقی و چه سودی را به جیب شعر می‌‌ریزد، چیزی بخوانیم و بدانیم و بر آن پای بفشاریم که دردی را دوا کند، شکم یتیمی را سیر کند، انسانیت‌مان را زیاد کند، زنی را پناه دهد، وَ ما را به قربِ پروردگار برد و ربِّ صمد را شاد کند، این حرف‌ها جز بویِ تفاخر و مثلاً روشنفکری نمی‌دهد و از آن غیرِ بویِ تنافر به مشام نمی‌رسد! آنقدر درگیر این مسائل مجعول ساندویچی شدیم که یادمان رفته همسایه ما کیست؟ نامش چیست؟ سرِ گرسنه زمین می‌گذارد، نمی‌گذارد، یادمان رفته پسر و دخترمان پدر می‌خواهند، همسرمان ساعت‌هاست به چشممان زل زده برای یک لبخند، برای یک دیده شدن، به جایِ این مسائلِ مجعول همسایه‌داری، مردم‌داری، فرزندداری و همسرداری را بیآموزیم و خود را از این افکارِ مشمئز ختنه کنیم که نه چاره این دنیاست و نه هدیه‌ای برای عقبیٰ دارد!  سه شنبه ۵ مهر ۱۴۰۱ ۱۳:۰۰
سلام و درود، خدا قوتبه چند دلیل _ که قبلا هم عرض کرده بودم(در برخی مقاله واره ها) _ شعر فارسی، در موارد مختلف بلکه در کلیت، از لحاظ عروضی، جایگاه والاتری از عروض عربی دارد و آهنگین تر است. حال، این که سرآغاز اوزان عروضی یا برخی از آنها از کدام زبان باشد، گمان نکنم تغییر اساسی در اصل مطلب ایجاد کند. سپاس از بزرگوارانی که بزرگوارانه وارد مباحث می شوند.  سه شنبه ۵ مهر ۱۴۰۱ ۱۵:۴۹
درود با فرمایشات جناب لاهیجی کاملا موافق هستم . بهتر است از زمان بهترین استفاده را کرد . تا میتوانید محبت کنید . شاد و پیروز و سلامت باشید .
 پنجشنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ ۱۳:۲۶
دوردبرشما استاد عزیز جناب حاجی پوری عزیز وگرامی وگرانقدر 🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻🌹⚘️🪻🌹🌸🌸 🪻🪻🪻🌹🌹 ⚘️⚘️⚘️⚘️ 🌺🌺🌺 🌻🌻 ❤️
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||||||
ارسال پیام خصوصی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
محمدرضا آزادبخت
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
آرمین اسدزاد (الف)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
یاسر کریمی 
یونسی یونس 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
متنی که شما ارسال کردید از ویکی پدیا هست و استناد چندانی نداره.در اینگونه مباحث حتما باید به مقالات و نظرات اهل فن رجوع کنید.با سرچ های اینترنتی و مجازی نمیشه ابعاد موضوعات پژوهشی رو روشن کرد و اینکار نیازمند دقت و صرف مطالعات فراوان هست.حالا چرا میگم به ویکی پدیا نمیشه اعتماد کرد،دلیلش دقیقا در متن ارسالی شما هست که دچار تناقض واضحی هست.
«دربارهٔ وزن متقارب عموماً اعتقاد بر این است که این وزن مانند وزن رباعی دراصل یک وزن ایرانی است که از اشعار یازده‌هجایی زبان پهلوی در زیر تأثیر عروض عرب یا حتی بدون تأثیر آن پدید گشته‌است.»
این چند سطر از متن ارسالی شما هست و تأییدی بر وام گیری شاهنامه از وزن عربی.اینکه عموما اعتقاد بر این است که وزن شاهنامه یک وزن ایرانی هست در روش علمی جایگاهی نداره.خوب معلومه که اعتقاد ملی گراهای افراطی و اونهایی که دنبال تفاخر نژادی هستند بدون تحقیق و پژوهش فقط اعتقادشون این باشه که شاهنامه در وزن شعر خیالی ایرانی سروده شده باشه!!!حالا ممکنه این افراد متعصب و اعتقادی!!!استاد دانشگاه هم باشن!!!در ادامه هم متن شما علیه متن ارسالی شما موضع میگیره و عنوان میکنه که وزن شاهنامه«از
اشعار یازده‌هجایی زبان پهلوی در زیر تأثیر عروض عرب یا حتی بدون تأثیر آن پدید گشته‌است.» خوب اینکه زیر تأثیر عروض عرب شاهنامه پدید اومده رو مقاله شما از ویکی پدیا داره تأیید میکنه!!!
فکر میکنم در متن ارسالی خیلی عجله کردید و به این چند سطر توجه نکردید.
نکته دوم اینه که اولین فردی که در قالب مثنوی و در وزن حماسی شاهنامه شعر سروده شاعری عرب بنام «بشار بن برد» متوفی ۱۶۷ هجری قمری و قبل از زمان فردوسی هست.
نکته بعدی اینه که جناب جلال خالقی مطلق که مطرح ترین شاهنامه پژوه فعلی هستند در مقاله ای اذعان میکنن که وزن شاهنامه از اوزان عربی گرفته شده.من این مقاله رو دارم و اگر اینجا بشه فایل پی دی اف ارسال کرد واستون میفرستم.
خالقی مطلق، جلال، «پیرامون وزن شاهنامه». در نشریهٔ ایران‌شناسی، بهار 1369، شماره 5، ص 14.
پژوهشگران دیگه ای هم مثل فردریش روکرت و نلدکه هم همین نظر رو دارن.
هدف از این مباحث این هست که فکر نکنیم ایران باستان معجونی از علم و فناوری و دانش بوده.در ایران باستان سوادآموزی برای عموم طبقات مردم به غیر از موبدان و درباریان ممنوع بود و طبیعی هست که کتاب ها و آثار علمی و حتی نام دانشمندان همچون یونان یا مصر از ایران باستان باقی نمونده باشه چون در جامعه طبقاتی و توتالیتر ایران باستان مردم از امتیازات گوناگون همچون سواد آموزی محروم بودن و با حضور اسلام در ایران و باز شدن زنجیرهای دیکتاتوری ساسانی از دست و پای مردم ایران اسلامی بزرگترین دانشمندان و شاعران همچون خوارزمی ها و طوسی ها و ابن سیناها و فردوسی رو تقدیم جامعه بشری میکنه.
تعصبات باستانگرایی توطئه بریتانیا و مزدوران اونها همچون پهلوی کودتاگر بود که سعی در تقابل با مبانی اسلامی داشت.در آینده بیشتر در این زمینه صحبت میکنم.
موفق باشید و پایدار