پست های وبلاگ

محمدعلی موحد، نویسنده، پژوهشگر، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عرفان‌پژوه و حقوق‌دان در دوم خردادماه امسال ۹۸ساله شده است. گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی (با عنوان «چشم و چراغ» در فضای مجازی) به مناسبت زادروز این چهره فرهنگی پیشکسوت متنی را از او به اشتراک گذاشته که چنین است: «در ایران ما، لااقل از قرون سوم و چهارم هجری به‌ بعد، که تواریخ روشن‌تر و اطلاعات مبسوط‌تری در اختیار داریم، همیشه در کنار زبان‌های محلی و بومی و قومی ــ حالا به هر نامی که خوانده شود ــ زبانی رسمی و مشترک بین‌الاقوام وجود داشته و دارد و آن زبانی است که معمولا فارسی نامیده می‌شود. اما این زبان به‌هیچ‌وجه اختصاص به ولایت فارس یا اقوام ساکن در آن ولایت ندارد؛ اختصاص به هیچ قوم خاصی ندارد و مال مشاع همه اقوام ایرانی است که از پدران به پسران، از اسلاف به اخلاف رسیده است... مکاتبات بین‌الاخوان، قباله مالکیت، ورقه نکاحیه، ‌توقیعات و مناشیر و فرامین دولتی، نامه‌های رسمی حکام به یکدیگر، وقف‌نامه‌ها، ‌ وصیت‌نامه‌ها، حتی سنگ‌قبرها به آن زبان رسمی نوشته می‌شد. در گذشته چنین بود، هم‌اکنون نیز چنین است.

خاستگاه من‌ بنده، آذربایجان، به لحاظ فولکلور بسیار غنی است. اظهار علاقه آذربایجانی‌ها به فولکلور خاص و زبان مادری خود هیچ‌گونه تعارضی با علاقه آن‌ها به فرهنگ ملی و زبان فارسی ندارد .

محمد علی موحد زاده دوم خردادماه ۱۳۰۲ در تبریز است. از او تا کنون آثاری مثل ترجمه «سفرنامه ابن بطوطه»، تصحیح و تعلیق «حدیقةالحقیقه» از ابوالفتح محمدبن شیخ‌الاسلام احمد جام، ترجمه «عدالت و انرژی» از ایوان ایلیچ، «نفت ما و مسائل حقوقی آن»، تصحیح و تعلیق «خُمی از شراب ربانی، گزیده مقالات شمس»، «باغ سبز: گفتارهایی درباره شمس و مولانا»، ترجمه و تعلیق «فصوص‌الحکم، ابن عربی»، تصحیح «رساله در مناقب خداوندگار» از فریدون بن احمد سپهسالار، «در هوای حق و عدالت»، تصحیح و مقدمه «مثنوی معنوی»، «تاملات (مقاله‌ها و خطابه‌ها)» و ... منتشر شده است.

کد خبر 602931