پست های وبلاگ

 

با سلام
در خصوص" زلف چلیپا" پیشنهادی را تقدیم عزیزان  می کنم:
زلف چلیپا به مجاز گیسوی معطر، سیاه و بلند و مواج معشوق (1) و سلسله ی دام عاشق است. مظهر سیر و سلوک عارفانه است که عارف را از کثرت به وحدت جمال روی دوست هدایت می کند و پس از گذر از خم اندر خم شبانه ی آن، سالک را به روشنایی رخسار معشوق می رساند. زلف چلیپا در هنگام نماز، چون صلیب در اندیشه ی عاشق می وزد (2) تا چون ترسایان بر آن سجده برد (3) و عاقبت دل عاشق بر آن می آویزد تا دست از دو جهان وا دارد (4). چلیپا در اسلام حکایت از چهار جهت اصلی است که در شمال آن فرشته زندگی، در جنوب فرشته مرگ، در غرب فرشته سرنوشت و در شرق فرشته منادی نگهبان اند.لذا زلف چلیپا، سرنوشت عاشق را بسته به تمایل معشوق رقم می زند.
---------------------------------------------------------------------------------------
(1) - دست در حلقه ی آن جعد چلیپا زده ام/ دل سودازده را سلسله بر پا زده ام / / خم زنجیر تو را بر دل شیدا زده ام
- چون به رخ چین سر زلف چلیپا فکنی/ سر آن بخت ندارد که تو در پا فکنی ( فروغی بسطامی).
- سینه مفرِح شود، همدم ماوای تو / طبله گشاید اگر زلف چلیپای تو // شام و سحر دیده ام محو تماشای تو / این دل دریایییم غرق تمنای تو ( مظفر جوینی).
(2)- ای زلف چلیپای تو غارتگر دین ها / بسیار شود در سر کارش دل و دین ها ( امیر خسرو دهلوی).
3() -( بر سر مصحف رو زلف چلیپا داری؟ / تو پری چهره مگر دین مسیحا داری ( سالم ).
- هر کجا پای نهی فرق سر آنجا دارم / ور به آتشکده زلف تو چلیپا دارم ( سعدی ).
(4) - گر به مسجد روم ابروی تو محراب من است / ور به آتشکده زلف تو چلیپا دارم // سر من دار که چشم از همگان دردوزم / دست من گیر که دست از دو جهان وادارم ( سعدی).
با احترام- دکتر مظفر جوینی