تو را فارس و کرد و لر و ترک ،
بلوچ و عرب ترکمن های!
میستایم که بر خاک ایران گزیدید جای
تو را نفرتی سخت دارم توای تعصب خشک هر جای بمیرید جای
که بذر تفرق نریزی ز اتحاد اقوم یک نام ایران پاک
همه جانها یک نفس جمع گردید ،
دمید و بروید ،
که شد تاج خاک، سرسبد در جهان خاک ایران پر مرز ایوان پاک
چه میخواهی ای دشمن خفته از جان ما
که ایران نروید
نه یاس ،نه زنبق ، نه نرگس ، نه مریم نه ماموطنزا
نه روید ز تاریخ پر رمز ایران گلروی ماه
تو را میستایم گهر خاک خندان پاک !
بخاطر
چه بیگانگانی که هرگاه به قصد تجاوز،تمرد،تعدی نمودند چشمی به خاکت اشاره
بنازم به نامت که مالید چنان پوزهشان را به خاک،
که تاریخ هزار آفرین بر تو داد
تو ای جاودان یاد ایمان ما
تو را میستایم که شاهد
تو باشی که در روز دیگر ،تو بر جسم دیوان ما
تو را میگذارم بروی دو چشمم که بیناییم را
بمرهون سنگنگاه تو ای عشق جانان
براین دیده از سرمهدان تو باد
چه زیباست این نام ایران ،
هزاران درود و هزاران سلام
به هر کس که نسبت دهد نسبت خود و
غیرت برد او ز این خاک ایران پاک
تقدیم به ایران عزیزمان با تنوع رنگارنگ اقوام یکرنگش
سخنی از کوروش کبیر یا داریوش بزرگ به این مضمون
«دستور دادهام جسمم را مومیایی نکنند تا این تنم پارهای از خاک وطنم شود»
آروین خردادماه۱۴۰۰
عزیز و محترم
شعر ایرانی زیبایی بود
ارق ملیمان به خروش آمد درود ها
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹