دزدم و در وطن عسق طلا می دزدم

                                                                               هر چه خواهی بکن ای دوست.تورا می دزدم

موی آشفته کنی.کاسه به دستت گیری

      بر  ره  ما منشین. چون  که  گدا  می دزدم

تکیه بر عرش کنی. جن وملک حافظ تو

                     با همه بندگی ام باز خدا می دزدم

در غزل چون من و تو واژه ی «ما«خواهیم شد

        پس در این بیت غزل واژه ی ما می دزدم

رسم این است ز غزل قافیه تکراری نیست

                    لیک تکرار کنم باز .تورا می دزدم