فقه نگاه تو

 

شب، پیش رویم 
چنان جا خوش کرده است 
که گویی فردا 
حالا حالاها نمی خواهد آمد 
کجای کدام خاطره ماندی ای عشق 
تو را ، من ،این روزها ، شبها ، غزل 
آیینه ، کوچه ، خیابان ، فصلها 
خیلی کم داریم 
نور به صبرت ببارد..!
بیا که شبهای در راه مانده 
و فرداهای نارسیده زیادند
دارم برای عریانی خود
اصول می بافم 
بیا که وقت معجزه توست 
عجیب تشنه فقه نگاه توام ...

جلال پراذران
سفیر اهدای عضو