_روز ها سپری شد و اما مهدی جان تو نیامدی، شب ها صبح و صبح ها شب شد و تو نیامدی، جوانی ام تباه شد اماتوهم باز هم نیامدی،زندگیم به لهو و لعب دنیا می گذرد و تباه می شود اما باز هم تو نیامدی، می دانم که همه ما به ظاهر عاشق و دیوانه شماییم ولی در درون و باطنمان بی خیال و بی توجه شماییم،فقط چون ابر گریستم و اما در عمل به خوبی ها تهی بودم.
_در انتظار تو سال ها نشینم گر پرده ایی از غیبتت برداری و به دیدار فقرا و مسکینانی چون من آیی که ناتوان تر از ما و غنی تر از شما نیست.
_آقا جان شب های جمعه را به اعتکاف و عبادت به سربرم والهی عظم البلاء گون از خدای قادر و تواناظهور پرفروغت را طلب کنم.
_شما آنقدر غریب و مظلومید که در خانه های ما هم جایی برای مهرورزیت به مانداری.
_جای تعجب دارد که از هفت میلیارد نفر انسان سیصده و سیزده یار و غمخوار و پشتیبان شما نیست.
_آقا جان گر مرا به آغوش گرمت نپذیری ابلیس مکار مرا به آغوش خود که چون شیری گرسنه آماده بلعیدن است.
_در آخر گویم که مهدی جان چون پادزهری مرهم زخم های بی درمانم باش
بسیار زیبا و شورانگیز بود
در وصف انتظار
یا مهدی ادرکنی
شهادت سلطان دین حضرت امام رضا (ع)
را تسلیت عرض مینمایم