زمستانی

اساسا در قالب غزل، ضمن رعایتِ کامل ردیف ( ردیف همان واژه یِ مکرر در پایانِ مصاریعِ زوج است به استثنایِ مصرعِ نخست که باید باشد) بایست مصراع اول بیت نخست با مصراع‌های زوج نیز هم قافیه باشد
مثلا: در شعر شما،ردیفش _ رسید_ است که باید تداوم داشته باشد و نه اینکه در ابیات بعدی تبدیل به« میکند» شود. فلذا واژه یِ رسید را تا انتها بنابر قواعد غزل ادامه دهید.

یا قافیه یِ سروده تان،واژه یِ نخستش که نامش است بایست قافیه یِ بعدی خامَش یا رامش بیاید و نه زمستانم و روسفیدم. و اینکه حرف میم م در نامش و خامَش و رامش را روّی گویند با علامت تشدید بر رویِ واو یعنی آخرین حرف مشابه واژگان قوافی
مثلا اگر قافیه تان پروین بود باید نسرین بیاید و روّی شان رعایت گردد.

جناب رجب زاده،اساسا غزل از پنج بیت تا الی آخر تشکیل میگردد_ هرچند گفته شده که پایه اش چهار بیت است ولی در تمامی منابع معتبر شعری، پنج بیت لحاظ شده است.پس از پنج بیت تا الی آخر تشکیل شده

وزنِ سروده بشدت به سستی گراییده و ناقص است اما میتوان با پشتکار و تمرین و مطالعه پیشرفت نمود
خیلی خیلی شعر بخوان،مرتب با خودت وزنشان را تکرار کن

بِنامِ خداوندِ جان و خِرَد ( فَعولَن فَعولن فَعولَن فَعَل)
دائما تکرار کن،زمزمه کن تا مَلَکه یِ ذهنت گردند.

فعلا،گرایش شما را به سپید و مشتقاتش توصیه میکنم
هُرم و شاکله و پیام و محتوا و موسیقی و زیبایی هرگونه شعری را که دریافت نمودی.با علاقه و انگیزه و انگیزِش و با ممارست و تلاش و دوری از ناامیدی بسطشان بده،چرا که هیچ شخصی در شکم مادرش شاعر زاده نشده و این مهم،تمرین و مطالعه و قلبی سپید و چشمی بینا و دستی توانا میخواهد

کتب عروضی خصوصا کتاب دکتر شمیسا را بخوان.

* اولین پسند یا لایکِ چندین ساله یِ حضورم را به شعر شما اختصاص دادم ( مسئولیتت سنگین تر شد.منتظر میمانم تا در آینده سروده ی زیباتری از شما بخوانم)

در پناه مهر _ عیسی نصراللهی