بنفشه وناهید

سلام دختر قشنگم
بهت افتخار میکنم .
...
از طریق کامنت خانم قشقایی متوجه شدم شعر گذاشتی و وقتی به اینجا رسیدم ، شعرت را خواندم که با وجود جوانی قلم و کم تجربگی درین راه ، خوب از پس ترکیب و اشارت و نظر برآمده بودی
و تلمیح داستان ناهید که خنیاگر کواکب است . نمک کارت را دو چندان کرده است

باران نگاه
انوار اعتماد
سینه ی سعادتش
خواهران مشکل
رخت آیه های تورات
بند افترای
میوه ی برادران حیرت
شاخه ی غیرت
سرو حضور سرت


اینها اضافات استعاری در شعرت بود عسلی . بعدش نوبت به کلمات قافیه مند شعرت میرسد که آهنگ کارت را تنظیم کردی :

ماه و آه
زبورین و بلورین
حیرت و غیرت


تلمیح داستان ناهید ، که یکبار پای شعر منیژه برای دوستان توضیح دادم هم از زیبایی های کارت بود
فقط یه اشتباه تایپ داری و اون کلمه سحابی بود که با ه نوشته بودید . و البته چند جای کار هم میشد روانترش کرد که قطعا روزی همین شعر را باز خواهی سرود .
خوب الان بگو نفس بابا کیه ؟

سلام

در پیامهای خصوصی که بین بنده و آقای عباسعلی استکی رد و بدل شد ایشان به وجود یک پدیده به نام اسرائیلیات در ادبیات فارسی اشاره کردند و من از ایشان خواهش کردم که بحث را عمومی کنند تا بتوانیم با هم تبادل نظر داشته باشیم که خوب همه میدانید ، جناب استکی مرد بسیار کم حرف و خلاصه گویی است و به خاطر آنچه که پرهیز از حاشیه مینامد از علنی کردن بحث خودداری کردند . بهرحال امروز تصمیم گرفتم این بحث را پیش بکشم که اصلاً اسرائیلیات چی هستند و وجودشان در ادبیات فارسی منع است یا اینکه بلامانع میباشد ؟؟

اسرائیلیات یعنی آنچه که محصول قوم اسرائیل باشد یعنی یهودی ها و هر نوع فرهنگ و تفکری که اصالتا از آن قوم یهود است و به نام‌های اسرائیلی و عبرانی و یا عبری خوانده میشود . اطلاعاتی هست که از قدیم الایام بین خاخام های یهودی و مغهای ایرانی اختلاف شدید و کینه وجود داشته ، که هنوز هم در تاریخ مان که البته دستنوشت یهود است ، هرجا نام مغ هست دارای بار منفی میباشد ( مثل گوماتا که مغ معرفی شد و یا حمله ی مغول که البته اینها را در کتابی مورد نقد قرار دادم )

حالا سوال اینجاست : شاعر آیا اساساً باید جهت‌گیری داشته باشد و آیا می‌توانیم در‌های شعر را به ورود بعضی از داده ها به بهانه ی اسراییلی بودن آنها ببندیم یا خیر ؟؟
البته بشخصه بعید میدانم این کار شدنی باشد چون شعر یک بحث جوششی ست و شاعر صددرصد تحت تاثیر داده‌هایی است که بالاخره در ذهنش وجود دارد . حالا این داده‌ها اسرائیلی باشد یا ایرانی . یا هلنی و هندی .
هرچی که هست شعر انعکاس احساس و محتویات ذهنی یک شاعرست و نمی‌توانیم هنگام سرایش به تفکیک چنین مفاهیمی پرداخت چه آنکه شعر را از حالت طبیعی خارج کرده و به سمت تصنعی میبرد . چون اصولاً برای یک هنر جوششی بیشتر از آنکه هنرمند تصمیم گیری کند ، خود هنر تصمیم میگیرد .
اما داستان هاروت و ماروت که در تورات نقل شده ( ر . ک ویکپدیا چون قطعا آدرس تورات بدهم کسی نگاه نخواهد کرد ) و اصالتا یک افسانه ی بابلی ست . بهرحال دانستن آن و آوردن آن به شکل تمثیل ، منافاتی با عقاید مذهبی ما ندارد . و اگر تصمیم به سانسور اسراییلیات از ادبیات و عقاید ایرانیان بگیریم ، بخشهای بزرگی از دیوانهای شاعران و حتا قرآن کریم را باید فاکتور بگیریم .
اما آنچه در ذهنم سوال شده ، چنانچه شاعر بتواند مهار شعرش را در دست بگیرد ، آیا بهتر نیست در صف مردم قرار گرفته و گاه به ظالمین شعری شلیک کند ؟ و آیا در شرایطی که اینروزها به لطف دژخیمان و آدمکشان دگم اندیش ، اینهمه جنایت علیه آزادی و اعتراض و عدالت صورت میگیرد ، آیا اساسا طرح این مساله ( ضرورت حذف اسراییلیات از شعر ) نوعی تجاهل و تغافل از مشکلات جامعه نیست ؟؟ و آنهم از جانب مردی که دوستش دارم و خود " مبین مشکلات جامعه " ست


اینها که نوشتم صرفا گشودن بابی برای بحث بود و نه ایجاد مناظره و یا محکوم نمودن تفکر دوستان . و سوالاتی بود که خواستم مطرح کنم و قطعا پاسخ جناب استکی عزیز و دیگر دوستان به گشودن باب نقد و نظر کمک خواهد کرد و اشتراک فهم انشالله شکل خواهد گرفت .

پیشاپیش هم دست جناب استکی و دیگر دوستان را میبوسم و روی ماه دخترمو که اجازه دادند این بحث در صفحه ی ایشان پا بگیرد .

درود بر شما عسل اسدیان در مکاشفه ی مواردی در شعرت آمدم و پیش از آن تشکر و سپاس که این کم از هیچ برادرت را قابل دانستی و به خود برای داشتن خواهری چون تو میبالم...
ابتدای شعرت بنفشه و بغض و باران واج آرایی با حرف (ب) زیبا بود،اما بنفشه که نماد یادآوری عشق است و با ساقه ی ظریفش نشان از ظرافت و زود رنجی معشوق دارد با بغض و باران نسبتی دارد که تنها در بهار و آن آسمان بغض آلودش مرسوم است،ارتباط بینشان را دوست داشتم.

حرف الف با شخصیت صدا داری اهنگ خوبی را در :
(تنها میان بازوان استوارت
انوار اعتماد را..).ایجاد کرده است...آفرین
....

سو سوی ستارگان را
به سبد سینه ی سعادتش میفشانم
واج آرایی با حرف (س)
....
ا تباط عمودی بین خواهران مشکل و برادران حیرت در شعرت عالی بود و تسلط به این امر رو بیش از پیش در شعرت دیدم...

سپس: سرو .سر .پستو . سحابی ستارگان واژ آرایی با حرف(س) است. که درخور توجه بود...
تشکر دوباره از شما خواهر گلم امیدوارم لیاقت تقدیمی شما را داشته باشم