گل

سلام

و

علیرضای گرامی به خوبی مشخص است که برای بیان آن چه در ذهن داشته ای با زبان شعر تلاش خوبی را انجام داده ای ولی مشکل کار در آن جاست که از ابتدا تصویر و روایتی تکراری را برای موضوع شعر خود برگزیده ای ، روایتی که پیش از این ها بسیار گفته شده است و از سوی دیگر زبان شعرت نیز بین شعر نو و سپید شناور است گاهی این سمت و گاهی آن سمت اما نکته این شعر استعاره ی گل است که اگر در معنای معشوق فرض اش کنیم محتوای جدید ی دست می دهد که ناظر بر حق آزادی زنان است و این که اگر خواهان نشاط در زندگی هستیم نباید محدودیتی برای هم ایجاد کنیم چرا که دقیقا مثل گل اگر از جماعت جدا شویم و در خانه ای محدود بدون درنگ و شک به پژمردگی خواهیم رسید ...