مرا محفوظ دار

شوریده سری سخن پرانی می‌کرد
نفرین و دعا، هر آنچه دانی می کرد
میگفت چه بسیار به دنیا دیدم
دیوانه که، حکم و حکمرانی می‌کرد
یا آنکه حکیم بود و وقت درمان
با چشمِ  طبیب، چشمرانی می‌کرد
یا آنکه یکی رهزن صحرایی بود
دروازه شهر پاسبانی می‌کرد
گفتم که مرا، خدای، ایمن گردان
از آنکه فقط سخن پرانی می‌کرد
محفوظ نما ز شر حاکم و حکیم
یا آنکه برای نان تبانی می کرد