تقدیم به آن کسی که نشناختمش

به لبخندی مرا مهمان دل کرد

چه زیبا بود این مهمان پذیری

جوابش را نمی دانستم اما

دلم فریاد می زد  - نا گزیری

*******************

نمی دانم بدانید یا ندانید؟

چه حسی در دل من آتش افروخت

فقط دیدم به لبخندش چگونه

در این آتش دل و جان مرا سوخت

*****************

چگونه می توان این گونه بودن

به یک لبخند دیوانی سرودن

یقیناً کار عشق است اینچنین کار

دل دیوانه ای را آزمودن

******************

به لبخندش هوس هم موج می زد

ولی بی شیطنت بی حقه بازی

چه زیبا بود این طرز نگاهش

محبت در کمال بی نیازی

----------------------------------------

شب افروز 8/10/89