یک شعرِ کج گوشه ی قلبم شکسته است

یک شعرِ کج گوشه ی قلبم شکسته است

داراییِ قلبِ مرا خون نشسته است

کولی وشم گوشه ی خاموشِ زندگی

با رقصِ غم کوچه ی معشوق بسته است

دریاچه را نیست مگر خاطری از آب

باران بیا لب بگشا دانه خسته است

بر چاهِ غم دل زده ام صبحِ زندگی

یوسف؛ چه کس خاطرِ ما را شکسته است

قدقد مکن مرغ در این کوچه صبح و شام

آخر خروس آه  به گلزار بسته است

حاجی رود کعبه و آتش زند به مال

تا کودکی از لبِ آتش نرسته است