ترک

                                           ترک 
چون جان رفته،دیده برهم نهادیم روز وشب
واندرین کار دل،شاهد ترک گناهیم روزوشب
ساغر از رندی هنوز ،صبر به صحرا می برد
مستان داند درعالم می ،باده شادیم روزوشب
تبسم کن،تا به فتوای عشق پیرو فرهاد شوی
سالهاچوکوزه شیرین بردوش فرهادیم روزوشب
مراهوادارن کویش،دیده ی لطف بود،خود بیخبر
عمریست با رخ ساقی در پرده نهانیم روز وشب
عالم بی دین زگلبانگ محراب نقدصوفی میکند
این نکته به تهمت میزنم،چووقت نیازدرنمازیم روزوشب
رسیداین ایام دولت ارزانی،خیز تا مرادی طلبیم
فصل شقایق شده،ای چون سروخرامان بهاریم روزوشب
شعرطرب تادل سودا برده زلف کنیزی روی خرما
ای غلام چون پیرهن یوسف برده سیاهیم روزوشب
نظر باما کن ای دل،که مذهب عشق نظر بازیِ میکند
آخر،این عیب چه کند،که مابیخبران ندانیم روزوشب
اگر ان فال حافظ می نمودم،توبه ز انکارمیکردم
به سرخاک چو آن پیرمغان سردرکتابیم روز وشب
ای فلک فارغ ازگلشن،با سوسن وسنبل چه کنم
مثل چوگان بازی تو،چون گوی میدانیم روزوشب 
چون جان رفته و دیده بر نهادیم روز و شب
چون نمیدانیم یاران چشد،بازدرمثالیم روزو شب