حق های رمضانی(حرف اول)

☘
 خدای خوبم سلام.!!! 
امشب میخواهم جور دیگری به تو سلام کنم. آخَر قرار  هست، ماهی شروع شود که مزین است به نام تو...
 پس سلام میکنم به روی ماهت ای خدای دوست داشتنیِ من!!!! 
خداوندا! یک سال از ماه رمضان پیش گذشت و از این لحظه به بعد بسیار با تو حرف ناگفته دارم. می دانم که باید همراه با تو عازمِ سفری یک ماهه شوم...
سفری که تو میزبانی و من میهمان. 
راستش خدا جان! از تو که چیزی را نمی توانم پنهان کنم. با وجود اینکه خوشحالم کمی هم میترسم. میترسم از این که در این سفر تاب نیاورم. چون قرار هست تشنگی و گرسنگی بکشم. قرار هست از گناه دور باشم. می ترسم منِ بازیگوش پایم بلغزد و زمین بخورم. میترسم قوی نباشم. اما یک ندایی از درون من می گوید که تو  هستی و در این مسیر دستم را میگیری..
 مثل تمام لحظاتی که در کنارم بودی. می دانم آنقدر مهربانی که این سفر یک ماهه را برای پالایش روحی و جسمانی ما قرار دادی تا به آرامش برسیم. تا به خودمان فرصت بدهیم و رها شویم. خدایا! تو حتی برای حسرت آنان که ناتوان از روزه گرفتن هستند ثواب درنظر گرفتی. 
حالا کجا میتوان خدایی به مهربانی تو پیدا کرد؟؟ محبوبم! ای معشوق من، پس با اجازه ی تو امشب آغازین صفحه از کتاب آسمانی ات (قرآن) را ورق میزنم و آرام در گوش خودت زمزمه میکنم « أعوذ بالله من الشیطان الرجیم»...« بسم الله الرحمن الرحیم»......‌‌... خدایا کنارم باش و تنها رهایم مکن.......☘ 

دکلماتور: استاد محمد حسینی