اوج

درود بزرگوار
کوتاه و زیبا بود

درود بر شما

لطفا قالب(سبک) های سروش، سه گلشن
و شعر سبز(چندآهنگ) را نیز مطالعه و پیگیری بفرمایید

چون رعد و برقی،عمر خودرا طی نموده‌ام
یک عمر _جز_ سر در هوای تو نبوده‌ام

رویا به رویا را، سفر کردم بسمت تو
هر بار هم طوفان چشمت را ستوده ام

چون گردبادی، رفتنت ما را خبر نکرد
هر چند قلبم را از هر کین‌ات زدوده ام

من دفتر دل را، به غیر از چشم‌ کال تو
بر بد نویس دیگری،،،،، هرگز گشوده ام؟

جز در مسیر چشم‌ های سربلند تو
در وصف چشمان کسی شعری سروده‌ام؟

من دانش آموز کلاس و مکتب توٵم
آن تخس نافرمان، که غیر از آن نبوده ام

شد سینه را، غیر از تو، بر غیری بیارمش؟
یا جز تو را ، بر سینه ی خود آزموده ام؟

✍️علی سلطانی‌نژاد

باید که تا ته عمر،،،،،، آزار می کشیدیم
تاوان عاشقی را، صد بار می کشیدیم
هردفعه هم‌که شعری‌،با طعم عشق گفتیم
از خاطرات کهنه، هی کار می کشیدیم
گویی رها نمی کرد،، آزار قلب ما را
یاری که زجر او را،، هر بار می‌ کشیدیم
هرکس که عاشقی را،پرسیده بوده از ما
یک شاخه رز میانِ، صد خار می‌کشیدیم
گویی حقارت عشق،پایان نداشت یکشب
ازبس ز دست و پای‌،دل خوار میکشیدیم
وقتی قمار دل را،،، می باختم کنارش
گفتم که کاش یک‌بار،ما یار می‌کشیدیم!!
"یااینکه چون خدایان،مانیز فارغ ازعشق
یک‌گوشه می‌نشستیم،سیگار می‌کشیدیم"

✍️ علی‌‌سلطانی‌نژاد

این باور تمام ، مردان سرزمین شد
باید برای بودن،،،،،،،، آزار می کشیدیم
ارزش نداشت انگار،، تا هم‌چو شیر باشیم
وقتی که خال‌ مان را،، کفتار می کشیدیم
هر ننگ و خفتی که، بر سینه‌های ما رفت
از غیر خود نبود و، از یار می‌‌کشیدیم
ما اعتماد کردیم، بر حقّه های شیطان
وقتی خدای خود را،، بر دار می کشیدیم
گر طعم زندگی را، یک بار مزه کردیم
اما مشقّتش را، هر بار می کشیدیم
مرگ ست زندگانی،،،،، در پوچی عقیده
یک‌عمر شد،که از دل، ما خوار میکشیدیم
بی اعتبار و پوچیم، مابین خلق عالم
چون‌ خفّتی‌که خود از،قاجار می‌کشیدیم
جامی بزن که از می ،دردی نرفته بر ما
ما درد روزگار از،، هشیار میکشیدیم

✍️ علی سلطانی‌نژاد