پير خرابات

درودبرشمابرادربزرگوارم
شعربسیارزیبایی ازشما خواندم
عاشقانه عارفانه ای شورانگیز بود ودل پسندوسرشارازحکمت ومعنا
شاعر با مخاطب قراردادن خودش درواقع خیلی از صفات بدانسانی رو نکوهش می کنه
نه نصیحتی می کنه ونه ناسزابازبانی لطیف و زیبا که مخاطب رو جذب می کنه
گرچه کمی زبانش شاید قدیمی تربود اما باحال وهوای عارفانه ی شعرتون همخوانی داشت خیلی خوب ازکلمه ی می بهره برده بودید
بسیارعالی شروع کردید ارتباط عمودی وافقی بین بیتهاهم درست وعالی بود وخیلی هم خوب به پایان بردید.....
وزن وقافیه هم خوب بود
وآهنگ روانی داشت لذت بردم
بخصوص چندتابیت خیلی پرمعناو آموزنده داشت
مثل این دوبیت:
ليلاي خودم بودم و مجنون خودم در همه عا لم
مشعوف فتوحات نبودم که به مي مست کنم دل
خورشيد و مه و آتش و شمع از دل من شعله گرفتند
غافل ز مناجات نبودم که به مي مست کنم دل
هربیت ازشعرشما اگرخوب درش تفکر کنیم حرفهای بزرگی درش نهفته بود وتصاویرش هم دلنشین بود
بااجازه تون به عنوان یک شعرخوب تیک نقدرافعال می کنم که دیگرعزیزان هم ازقلم زیبای شما بهره ببرند!
موفق باشید ودراوج