سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 29 آذر 1403
    19 جمادى الثانية 1446
      Thursday 19 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۲۹ آذر

        شب قدر

        شعری از

        احمد رضائی پایدار

        از دفتر شقایق نرماندی نوع شعر

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۶ تير ۱۳۹۱ ۲۳:۲۰ شماره ثبت ۷۴۵۰
          بازدید : ۱۰۸۶   |    نظرات : ۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر احمد رضائی پایدار

         
        زندگی می کردم

        حول و هوش تجریش نیمه شب هم رد شد

        شب قدر است امشب

        آسمان می فروشن

                                                      زندگی می کردم

                                                                        دستهایم لرزید

                                                                                    دخترک با من بود ؟

        چشم در چشمانش

        _به چه می خندی ؟

                                                        فکر می کرد پی او می گردم

        _پی چی می گردی؟

        _پی تنهایی خویش پی پاسخ به سؤال

        _چه سؤالی داری ؟

        _زندگی یعنی چه؟

                                          دستهایش لرزید

                                                                   زندگی هم می کرد؟

        _تو چقدر می خندی

                                     خنده از لبهایش رفت بغض در چشمانش

        امشب و با من باش

        _پی چی می گشتی ؟

        _راست می گفتم پی تنهایی

        _همه در تنهایی غرق اند تو پی اش می گردی ؟!!!

                                                              لحظه ای ترسیدم

        تنهایی در تجریش؟ کوله باری بر پشت ، این همه توشهء راه باز هم تنهایی؟

        _آه بگذریم از تنهایی،راستی  تو چرا تنهایی؟

        _میشه سیگار کشید؟

                                        دستش از دستم رفت

        به تو هیچ مربوطه؟

        _امشبت با من بود!!!

        _به چه می اندیشی ، دستهایم ، بوسه هایم،گیسوانم همه رابخشیدم ، تنهایی را نه ، تو پی اش می گردی ارزان نیست ، گرمی خانه را باید داد ، دستها را باید داد ،دوستی را باید داد, ...زندگی را باید داد

         

        راست می گفت زندگی می کردم پی تنهایی یعنی چه؟!!

        _لحظه ای با من باش "زندگی " می خواهی ؟

                              طعنه می زند به نگاه

        _آ ه می بخشی؟؟

                                     بی مهابا خندید

        دردهایم کم نیست این یکی مال خودت

                                      راستی زندگی هم می کرد

        _سردت نیست

        _نه اصلاً

        _پس چرا می لرزی؟

        _بانگ الله  الله.....

        پی او می گشتم

        _در خیابان آن هم این موقع شب ؟؟!!

                                   لرزیدم

        آه عذر می خواهم ،در خیابان آن هم این موقع شب باورش مشکل نیست؟

                            بی تفاوت بامن

        _ پی او می گشتم , پی رسم بودن، پی با او بودن،...

        زندگی کافی نیست

        پرسیدی زندگی یعنی چه؟؟

        زندگی غفلت کوتاه و مجازی تن است ، زندگی پوچی پنهان من است ، زندگی حسرت یکبارهء ما ، بودن تکراری ما ...زندگی حسرت تکراری ماشین و مو بایل ،زندگی آخر تجریش در کنار پل تکراری بودن باهیچ....

        آخ می دانی زندگی یعنی چه؟!....مثل "کودک" بودن

        او را می بینی در نگاهش کهکشان بی معناست !!چون که بنز می راند

        آن یکی را می بینی ....؟

        _او که خوابش برده؟!!

        _نه ...خوب دقت کن آن طرف روی پل را می گویم ...شک نکن به زمین می اندیشد و به حسرت و طمع

        آه ..پیدا کردم آن یکی را می بینی او خدا می فروشد پی حرفش بنشینی مارک ماشینش بنز است ؛یه تفاوت کوچک مال او اینجا نیست بعد مرگش خواهد راند

        می بینی زندگی یعنی چه؟!!

         

         

        _پس چرا می مانی؟؟؟؟؟؟

        _خوب بنگر وهم بودن را می بینی  پشت بودن درکی است که برایش باید ماند

        این دروغی است که باور داریم

        "زندگی باید کرد لاجرم باید بود"

        پشت درک هستی در پی این پستی

        اوج بی واسطهء نیستی خوابیده است

        صبر کن ...ساعتم را می بینی کورنومترش دائم در کار است

        زندگی یعنی لحظه لحظه آنی تا مرگ

         

         

        تا خود صبح خندید

        _تو چقدر می خندی

        _به تو هیچ مربوطه؟!!

        _امشبم تنها بود؟؟؟

        _امشب ....نه ..هرگز..

        _پیش من می مانی؟؟

        _تا خود صبح حتماً ...!!!!!!

        _ این یکی جدی بود

        _ هه...زندگی می فروشی ؟؟

        _تا خود صبح فکر کن

        _دردهایم کم نیست این یکی مال خودت

                                            سحری را خوردیم صبح که شد باز او تنها بود

         

         

        هر شبش معنا داشت آن شب و بامن بود شب دیگر با مردی دیگر

        زندگی معنا داشت،غرق در تنهایی ...اوج زیبایی بود ،پاکی را می فهمید ، پاکیش معنا داشت

        خوب می دانستم زودتر خواهد رفت

        شبی از شبهای زمین زیر دستان کثیف مردی لاجرم خواهد مرد

        طعم شیرین حقیقت را سر خواهد داد

        خوب می دانست شب تنهای دگر یا خدا می داند شاید امشب

        ته یک کوچهء بن بست کنار تجریش طعم بی واسطهء مردن را خواهد دید

        خوب می دانستم درک پنهان هستی لاجرم با او خواهد بود

        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2